Burgerhuis in zakelijk modernistische stijl, in 1933 opgetrokken in opdracht van Pierre-Gerard Robin, naar een ontwerp van de architect Gustaaf Van Meel. De rijwoning werd oorspronkelijk ontworpen als eengezinswoning, maar omvat vandaag twee wooneenheden. In het adresboek van 1937 zijn als bewoners G. Robin en A. De winter genoteerd, beiden ingeschreven als employé. Deze woning is representatief voor het eerder vroege oeuvre van Gustaaf Van Meel, die na een stage bij de architect Max Winders actief lijkt te zijn geweest van midden jaren 1920 tot zijn overlijden in 1953. Als kortstondig intermezzo in zijn zelfstandige praktijk, was hij van begin 1935 tot eind 1937 of begin 1938 geassocieerd met de architect François Dens. Uit zijn vroege loopbaan dateren onder meer het appartementsgebouw Van Praag, de Heilige Drievuldigheidskerk te Berchem, zijn eigen woning te Borgerhout en de villa Van Buren te Deurne, waarvan het zakelijk baksteenmodernisme invloeden vertoont van de architectuur van Frank Lloyd Wright en Willem Marinus Dudok. Naar het einde van de jaren 1930 toe liet hij zich vooral opmerken met parochiekerken en ziekenhuizen in versoberde baksteenarchitectuur met een robuust karakter, zoals de Sint-Jozefskerk te Merksem, en de Sint-Augustinuskliniek te Wilrijk.

De rijwoning omvat een souterrain en drie bouwlagen onder een plat dak. De opstand wordt gekenmerkt door een plastisch uitgewerkte baksteenbouw op een witstenen sokkel. De bovenbouw is horizontaliserend uitgewerkt met een E-vormig geprofileerd gevelfront dat gecounterd wordt door een smal, en hoger uitgewerkt arrière-corps. De geelkleurige, bezande Hollandse gevelsteen is toegepast in een halfsteens verband met Dudokvoeg - dieperliggende lintvoegen in combinatie met platvolle stootvoegen. De ruimtelijke werking wordt benadrukt door het L-vormige inkomportaal met breed venster op de begane grond en, ter hoogte van de bovenbouw, asymmetrisch ingebrachte vensterpartijen. Deze laatsten zijn voorzien van doorlopende onderdorpels in witte natuursteen en bakstenen rollagen ter hoogte van de lateien. De strakke gevelopbouw komt verder tot uiting in de sobere gevelafwerking met dekstenen, tevens in witte natuursteen. De zijmuren zijn bekroond met vergleisde muurkappen. Het oorspronkelijk stalen vensterschrijnwerk is vandaag vernieuwd zonder rekening te houden met de oorspronkelijke raamverdeling van het geheel en de lineaire traliewerk ter hoogte van de toegang.

Volgens de bouwplannen gaat het om een onderkelderde woning met onder meer een waschkelder in de rechter travee. De ruimte-indeling is georganiseerd rondom een zijdelingse inkom- en trappenhal. Op het gelijkvloers gaat het om een salon aan straatzijde met achterliggende eetkamer, die verbonden is met de keuken, beiden uitgevend op een achterliggende koer en stadstuin. Tussen de keuken en de traphal is nog een apart toilet voorzien. Op het eerste niveau verzamelen drie kamers zich rond de traphal die geflankeerd wordt door een badkamer en een aparte toiletruimte. De bouwplannen geven aan dat het bovenste niveau oorspronkelijk uit drie kamers en een zolderkamer bestond. Daar deze rijwoning vandaag onderdak biedt aan meerdere gezinnen, is de oorspronkelijke planindeling doorheen de tijd gewijzigd.