Ensemble van drie neoclassicistische burgerhuizen, gebouwd volgens een bouwaanvraag uit 1904 van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier. Een architect wordt niet vermeld.

Deze bouwmaatschappij werd in 1886 opgericht met als doel de nieuwe wijk Zurenborg te ontwikkelen als woonwijk voor de betere middenklasse. In eigen beheer bouwde de maatschappij tal van ensembles om op die manier de wijk aantrekkelijk te maken voor privé-investeerders, maar ook om een modelarchitectuur te presenteren bestaande uit fraai vormgegeven gevels in alle neostijlen die toen gangbaar waren.

Het ensemble is een voorbeeld van de klassieke, gestandaardiseerde aanpak van de bouw van burgerhuizen in de eind-19de-eeuwse stedelijke verkavelingen. Er werd heel vaak gekozen voor kleine reeksbouw bestaande uit burgerhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen met neoclassicistische lijstgevels. Dergelijke burgerhuizen vormen de basisbebouwing in de meeste eind-19de- en begin-20ste-eeuwse wijken van de stad. Ook in Zurenborg vormen ensembles als deze de kern van het homogene wijkbeeld.

Typisch voor ensembles van drie woningen is de iets hogere kroonlijsthoogte van het centrale huis. Verder is de vormgeving van de drie huizen bijna identiek. De bepleisterde en geschilderde lijstgevels hebben een blauwe hardstenen plint, een houten kroonlijst op consoles en rechthoekige, regelmatig in de traveeën geplaatste muuropeningen. Standaard ornamentiek die de horizontaliteit benadrukt: kordonlijsten, doorlopende onderdorpels, imitatievoegen op de begane grond, friezen met schelpmotieven onder de kroonlijsten. Accent op de centrale travee door een balkon met ijzeren leuningen, deels verwijderd op nummer 98.