Hoekhuis met café in eclectische stijl, gebouwd in opdracht van de heer Creve, naar een ontwerp van Pieter Jan Schroyens uit 1904. Het gebouw op de hoek van Stanleystraat en Zénobe Grammestraat behoort tot het vroege oeuvre van de bouwmeester, wiens carrière vermoedelijk begin jaren 1900 van start ging. In de periode vóór de Eerste Wereldoorlog paste hij zowel een conventionele neoclassicistische of eclectische, als een meer uitgesproken art-nouveaustijl toe.

Met een gevelbreedte van zes traveeën, omvat het geknikte gebouw drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit witte Silezische brikken in kruisverband, met gebruik van blauwe hardsteen voor de plint, puilijst en doorgetrokken lekdrempels, en witte natuursteen voor de balkons, lateien, speklagen en waterlijsten. Nadrukkelijk horizontaal geleed en op de bovenverdiepingen gemarkeerd door hoekpilasters, is de opstand opgebouwd uit registers van korfboogopeningen in de pui , en rechthoekige vensters op de verdiepingen. Beide gevelzijden worden in de middenas gemarkeerd door en balkon met consoles en geajoureerde borstwering. Geknikte waterlijsten met zweepslagmotief in de pui, en vlakke vensteromlijstingen met ingesneden motief tot op imposthoogte op de eerste verdieping, verraden de discrete invloed van de art nouveau op het ontwerp. Mogelijk werden de boogvelden van de tweede verdieping oorspronkelijk geaccentueerd door sgraffitopanelen; verdiepte velden op de borstwering van de tweede verdieping waren bestemd voor de huisnaam of publiciteitsopschriften. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging. In de cafépui werden twee van de drie deurvensters aangepast; het schrijnwerk is integraal vernieuwd.

In het bouwdossier ontbreken de plattegronden.