Kunstenaarswoning in art-nouveaustijl gebouwd in opdracht van 'décorateur' Van Evercoren, naar een ontwerp door de architect Walter Van Kuyck uit 1905.

Het woning Van Evercoren behoort tot het vroege oeuvre van Walter Van Kuyck, die in 1901 debuteerde met het neotraditionele "In Het Huwelijksbootje" aan de Grote Markt. Het oeuvre van de ingenieur-architect bestaat in deze periode hoofdzakelijk uit burgerhuizen, stadsvilla's en landhuizen in stijl variërend van cottage en gematigde art nouveau, tot de klassiek geïnspireerde beaux-arts van zijn eigen woning in de Jan Blockxstraat, eveneens uit 1905, of het monumentale woon- en handelspand Coetermans uit 1906 op de hoek van Leysstraat en Jezusstraat, zijn belangrijkste realisatie tot dan.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een plat dak. De lijstegel is opgetrokken uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van blauwe hardsteen voor de plint en lekdrempels, en witte natuursteen voor speklagen, hoekblokken, kraag- en sluitstenen. Begane grond en eerste verdieping volgen een conventioneel schema met registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, gemarkeerd door lateien op kraagstenen, en ontlastingsbogen met sluitsteen en zweepslagmotiefjes. De tweede verdieping wordt bepaald door het grote atelierraam, overspannen door een ijzeren I-balk met rozetten. Vermoedelijk waren de boogvelden voorzien voor nooit uitgevoerde of verdwenen sgraffito- of mozaïekpanelen. Een klassiek hoofdgestel waarvan de houten kroonlijst met tandlijst tot een pseudo-fronton gewelfd is, vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard.

Het gebouw beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante traphal. In het bouwdossier ontbreken de plattegronden, maar vermoedelijk beslaat de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda de begane grond, en bevinden de slaapvertrekken zich op de eerste verdieping. Het kunstenaarsatelier neemt de tweede verdieping in, verlicht door het grote, op het noorden georiënteerde atelierraam en een centraal bovenlicht met ijzer- en glaskap, dat het platte dak over de volledige breedte doorbreekt.