Hof met 16 bejaardenwoningen, tussen 1951 en 1953 gerealiseerd door de sociale huisvestingsmaatschappij Tuinwijk naar ontwerp van René Van de Vijver.

Tussen 1951 en 1953 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Tuinwijk op uitdrukkelijke vraag van burgemeester Prosper Thuysbaert een aparte wijk met zestien woningen voor bejaarde koppels op grond die aangekocht werd van de Commissie van Openbare Onderstand. Voor het ontwerp deed men een beroep op de Lokerse architect R. (waarschijnlijk René) Van de Vijver.

Typisch naoorlogs hof, qua aanleg geïnspireerd op het pleinbegijnhoftype met een centraal grasveld, afgeboord door onderbroken hagen, struiken, bomen en een (verdwenen) witgeschilderde pergola met breukstenen trappartij. De straatzijde is afgesloten door een lage bakstenen muur met twee toegangen. De woningen zijn ondergebracht in twee symmetrisch opgebouwde zeswoonsten met ertussen een vierwoonst, witgeschilderde volumes van één bouwlaag onder een rood pannen schilddak. De gevels worden verlevendigd door het gebruik van ongeschilderde, donkerrode baksteen als plint, aan weerszijden van de ramen, en als negblokken aan weerszijden van de deuren. De woningen bestaan uit een kleine inkom, woonkamer, keuken, slaap- en badkamer en een ‘opruimplaats’.

Evaluatie

Architecturale en stedenbouwkundige waarde als representatief voorbeeld van de naoorlogse, traditioneel geïnspireerde hoven met bejaardenwoningen. Erfgoedelementen die bijdragen tot deze waarde zijn de inplanting rond een open groenzone, de architecturale schaal (laagbouw), het silhouet (schilddaken) en de materialiteit (grotendeels witgeschilderde bakstenen volumes met rode bakstenen accenten en rode pannendaken).