Klein woonerf van 39 woningen, in 1982 gerealiseerd door de sociale huisvestingsmaatschappij Interbrugse Maatschappij voor de Huisvesting naar plannen van architect Eugène Vanassche uit 1978.

Bouwgeschiedenis en situering

In 1973-1974 werden voor de wijk Hermitage de eerste plannen gemaakt voor een nieuwe uitbreidingszone van 50 hectare (met zo’n 1.000 woningen). Bijna tien jaar later (in 1982) realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Interbrugse Maatschappij voor de Huisvesting 39 woningen aan Molenijzer en Molenroede als de eerste fase hiervan. De plannen dateren van 1978 en zijn van architect Eugène Vanassche, de uitvoerder van de bouwwerken is de firma Hollevoet uit Torhout.

Typering en beschrijving

Voor de aanleg gebruikte de ontwerper het principe van het woonerf: door middel van verbreding en versmalling van de straten, verkeersdrempels, hoogstammig groen en bloembakken wordt de straat omgevormd tot een sociale ruimte in plaats van louter circulatie. Ook de planindeling van de woningen werd aangepast om dit sociaal contact te bevorderen, onder andere door de woonkamer steeds te situeren aan de straatzijde (soms ten koste van de optimale zon-oriëntatie).

De architecturale vormgeving is een voor die periode typisch voorbeeld van de zoektocht naar identiteit en eenheid in diversiteit door het ritmisch combineren van een beperkt aantal types aan bakstenen volumes en dakvormen en – hellingen, en door het getrapt inplanten van de woningen waardoor een gesloten perspectief wordt gecreëerd. De ontwerper lijkt hierbij enerzijds geïnspireerd door internationale voorbeelden (zoals Arne Jacobsen). Anderzijds verwijst de vormgeving naar het profiel van de (verdwenen) omliggende hoeven en ook het materiaalgebruik (handgevormde rode bakstenen, oude Vlaamse dakpannen en houten schrijnwerk) is expliciet traditioneel-regionaal.

Evaluatie

Dit geheel heeft een stedenbouwkundige en architecturale waarde als voorbeeld van het woonerf en van de typische, traditioneel geïnspireerde architectuur uit die periode. Bepalende erfgoedelementen zijn de circulatiepatronen (het eigenlijke woonerf, inclusief de verharding), de getrapte inplanting van de woningen, en de architecturale homogeniteit inzake schaal en materiaalgebruik (baksteen en dakpannen) in combinatie met de diversiteit inzake silhouet, volumewerking en gevelcompositie.