Laagbouw parkwijk met 160 woningen, tussen 1973 en 1976 gerealiseerd door de sociale huisvestingsmaatschappij Kantonnale Bouwmaatschappij van Beringen voor Huisvesting naar ontwerp van de architecten Maurice Beliën en Guido Mullens uit Zolder.

Bouwgeschiedenis en situering

Van 1973 tot 1976 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Kantonnale Bouwmaatschappij van Beringen voor Huisvesting een wijk van 160 woningen tussen de dorpskernen van Beringen en Koersel, vlakbij de wijk Oud-Steenveld uit 1951. Ontwerpers waren de architecten Maurice Beliën en Guido Mullens uit Zolder. De provincie subsidieerde 32 woningen voor grote gezinnen en 32 woningen voor bejaarden. In 1976 werden plannen opgemaakt voor een grote, westelijk uitbreiding van de wijk naar ontwerp van architect Hendrik Vanhees, met plannen voor groenaanleg uit 1980 door H. (Rik) Carlier en Ronald Clays. Deze uitbreiding bleef echter onuitgevoerd. Begin 21ste eeuw werd de bestaande wijk wel gerenoveerd.

Typering en beschrijving

De wijk Nieuw-Steenveld behoort tot het type van de laagbouw parkwijk, die meer voorkomt bij de sociale woningbouw in Limburg tijdens de tweede helft van de jaren zeventig en de eerste helft van de jaren tachtig. Het plan is orthogonaal opgevat met gescheiden wegen voor gemotoriseerd verkeer en voor fietsers en voetgangers. De huizen zijn per twee, drie, vier of vijf gekoppeld, noord-zuid of oost-west georiënteerd en staan rond rechthoekige groenzones (hoven), soms met enkele gekoppelde garages. De huizen (en de garages) zijn steevast verspringend ingeplant wat de individualiteit ervan benadrukt. Het karakter van de wijk wordt verder sterk bepaald door het reliëf en de groenaanleg (voornamelijk grasvelden en hoogstammige naaldbomen).

De wijk telt vier types woning waarvan één voor bejaarden met twee slaapkamers (32), één voor grote gezinnen met twee bouwlagen en vier slaapkamers (32), en twee types met drie slaapkamers (96). Met uitzondering van de bejaardenwoningen beschikken alle woningen over een garage (ongeveer de helft aangebouwd en de helft gegroepeerd) en elke woning heeft een private tuin. In de wijk is ook een gemeenschapscentrum gelegen dat reeds in 1969 werd opgericht (Korhoenstraat 80).

De architecturale vormgeving is opvallend (kubistische volumes van één of twee bouwlagen onder een plat dak met bleke, gepleisterde voor- en achtergevels en donkerbruine bakstenen zijgevels) wat aanleiding was voor de volkse wijknaam "Klein-Jeruzalem". De voor- en achtergevels springen terug ten opzichte van de zijgevels en het dak wat een zeker reliëf verleent aan de architectuur. De gevels naar het openbaar domein toe zijn vrij gesloten omwille van de hoge woningdichtheid (privacy). Het oorspronkelijk aluminium schrijnwerk werd vervangen door PVC.

Evaluatie

Architecturale en stedenbouwkundige waarde als representatief voorbeeld van de laagbouw parkwijken met modernistisch geïnspireerde architectuur die tijdens de jaren zeventig en tachtig te Limburg werden opgetrokken. Het geheel heeft herkenbaarheid en ensemblewaarde en de nabijheid van de wijk Oud Steenveld verleent het ook contextwaarde. Bepalende erfgoedelementen zijn de circulatiepatronen (auto- en voetgangerswegen), de getrapte inplanting van de architecturale volumes, de groenaanleg (grasvelden en hoogstammige naaldbomen) en de architecturale homogeniteit qua schaal (laagbouw), silhouet (platte daken), volumewerking (in- en uitsprongen), gevelcompositie (vorm en horizontale indeling van de muuropeningen), coloriet en materialiteit (contrast tussen bleke, gladde voor- en achtergevel en donkere, ruwe zijgevels).