Laaggelegen, begreppeld hakhoutperceel als resterend polderbosje ingeplant met populieren, maar getuigend van een traditioneel bosgebruik. De talrijke hakhoutstoven gaan terug op een continue bebossing, minstens sinds het derde kwart van de 18de eeuw. Het hakhoutperceel is begreppeld wat aangeeft dat het beheer gericht was op een verbeterde exploitatie door ontwatering.

De struik- en kruidlaag van het hakhoutperceel is belangwekkend als een oud essen-iepen-hakhoutbosje met soortenrijke struik- en kruidlaag. De hakhoutstoven van es en iep hebben een omtrek van 3 tot 4 m (2015). In bepaalde delen van het perceel staan populieren in een opperhoutlaag.