Appartementsgebouw in art-decostijl gebouwd in opdracht van Victor Van der Taelen, naar een ontwerp door architect Hoppenbrouwers uit 1927. Van deze laatste werd een gelijkaardig pand teruggevonden in de Cassiersstraat 61, de meergezinswoning Van Wynsberghe uit 1929. Hoppenbrouwers lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest vanaf 1910 tot begin jaren 1950, maar over zijn oeuvre is verder weinig bekend. In de loop van de jaren 1920 voerde hij diverse verbouwingswerken uit aan het privé-hotel van Van der Taelen aan de Belgiëlei.

Met een gevelbreedte van twee traveeën, omvat het gebouw vijf bouwlagen onder een pseudo-mansarde. De lijstgevel heeft een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen. Asymmetrisch van opzet, geleed door de puilijst en met schijnvoegen op de begane grond, legt de compositie de klemtoon op het linker risaliet. Dit laatste wordt gemarkeerd door een driezijdige, over de bovenverdiepingen oplopende erkerpartij, en bekroond door een dakvenster met klauwstukken, gebogen waterlijst en smeedijzeren balkon. Korfbooglisenen met waterlijst en sluitsteen, een tweezijdig en gestrekte Franse balkons met smeedijzeren borstwering, bepalen boven het inkomportaal de rechter travee. Het gematigde art-deco-karakter berust hoofdzakelijk op het klassiek geïnspireerde geveldecor van kraallijsten, medaillons, cannelures en guirlandes, en het smeedwerk. Van het schrijnwerk is enkel de houten inkomdeur bewaard. De oorspronkelijke garagepoort werd in 1962 aangepast tot venster voor de nieuw ingerichte gelijkvloerse flat.

Het programma van het gebouw ontsloten door een gemeenschappelijke inkom- en traphal met lift, omvatte oorspronkelijk een garage en conciërgewoning op de begane grond, en vier identieke appartementen op de bovenverdiepingen, die ondergronds over een kelder en op de mansarde over een meidenkamer beschikten. De flats bestaan volgens de bouwplannen uit een suite van salon en eetkamer ter hoogte van het risaliet, drie slaapkamers, een badkamer en keuken.