Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, gebouwd in opdracht van notaris Christianus Petrus du Mont, naar een ontwerp door Louis Hamaide uit 1889. Het project is representatief voor de vroege realisaties de architect, die omstreeks 1880 debuteerde met neoclassicistische ontwerpen als deze. Omstreeks de eeuwwisseling zou de succesvolle Hamaide naast het eclecticisme de art-nouveaustijl gaan toepassen, om zijn loopbaan in 1925 stijlvol af te sluiten met de Herbosch Building, een vroeg voorbeeld van art deco.

Met een gevelbreedte van respectievelijk vier en drie traveeën, omvatten de volgens repeterend schema gekoppelde rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met geblokte begane grond rusten op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie telkens de klemtoon op het middenrisaliet. Dit laatste wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een cartouchesleutel en een balkon met voluutconsoles en balustrade. Verder beantwoorden de opstanden aan regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, op de begane grond geaccentueerd door sluitstenen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van inkomdeur en vensters is integraal bewaard op nummer 38, en naar bestaand model vernieuwd in nummer 36; smeedijzeren souterraintralies en gietijzeren voetschrapers.

De plattegrond van beide panden beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.