Modernistische woning die architect Frans Peeters in 1938 tekende als "meesterwoning" voor Leo Scheere. Deze voormalige voorzitter van de Gezinsbond, actief in Vlaamse kringen en later als CVP-politicus, sprak met Frans Peeters een architect aan die zijn ideeën en sociale status treffend vorm kon geven in het ontwerp van de grote gezinswoning.

Frans Peeters was een Antwerps architect, die een omvangrijk religieus oeuvre tot stand heeft gebracht, vooral tijdens de wederopbouwperiode na de Tweede Wereldoorlog. Zijn oeuvre bevat ook woonhuizen, scholen en winkelinrichtingen. Zijn vormentaal evolueerde van een decoratieve, traditionele aanpak in zijn vroeg werk uit de jaren 1920, tot een meer geometrische, modernistische vormentaal. Dit laatste aspect is duidelijk zichtbaar in zijn eigen woning te Berchem uit 1931, in de Ruytenburgstraat 32.

De woning die Peeters in 1938 tekende voor Leo Scheere sluit bij zijn eigen architectenwoning aan. Ook hier een zeer eenvoudige lijstgevel met geel bakstenen parement en rechthoekige vensters, met als accent een sobere, centrale sculptuur in natuursteen, vermoedelijk ook door Peeters ontworpen. De rondboogdeur met luifel, de helblauwe keramische boordstenen rondom de rechthoekige vensters, de muurdam tussen de bovenvensters met zwarte en goudkleurige tegels en de erker op de begane grond van de rechtertravee, zijn echter decoratieve elementen die nog naar een meer traditionele art deco verwijzen.

De woning telt drie ongelijke traveeën en twee bouwlagen onder een zwart pannen zadeldak waarin een breed dakvenster centraal is verwerkt. De woning is onderkelderd: in de bruine bakstenen sokkel zit links de poort tot de ondergrondse garage verwerkt. Gele bakstenen lijstgevel met natuurstenen en kleurrijke details in de vorm van betegelde vensteromlijstingen. De centrale, lage rondbogige deur is overluifeld en in een natuurstenen omlijsting gevat. Grote, brede rechthoekige vensters die op onregelmatige manier in de gevel zijn geplaatst, wat de woning een apart karakter geeft. Het eenvoudige schrijnwerk van vensters en deuren is bewaard, evenals een groot glas-in-loodpaneel in het linker benedenvenster met de afbeelding van een vogel vliegend over zee.

Het beeldbepalende Mariabeeld op hoge zuilvormige sokkel geeft duidelijk de katholieke overtuiging weer van opdrachtgever Leo Scheere, een achtergrond die hij deelde met zijn architect. De geveltekening in het bouwdossier toont dat een vlaggenmast, vertrekkende vanuit de muurdam van het dubbele bovenvenster, een tweede verticale element vormde in de compositie; nu echter verdwenen. Ook de originele afsluiting van de voortuin, mee ontworpen door Peeters, werd verwijderd.

De plattegrond gaat uit van een dubbelhuisindeling, met centrale inkom uitmondend in een ruime hal met trappenhuis tussen voor- en achterkamers, evenwijdig met de voorgevel. Aan straatzijde zitten bureel en zitkamer, links en rechts van de inkom en rechtstreeks van daaruit bereikbaar en dus fungerend als ontvangstruimtes binnen deze grote woning. De lange hal geeft uit op de centrale, ruime woonkamer achteraan de woning, die met een grote bow window uitgeeft op het terras. Links van hal en woonkamer nog een klein bureel en een overdekt terras, aan de zijkant van de woning. Rechts van de centrale woonkamer bevindt zich een vestiaire met twee toiletten, de keuken met een aangrenzende koer en een trap tot de "waschkelder".

De ruime kelder, die meer dan de helft van de woning omvat, is ook toegankelijk vanuit het trappenhuis in de hal. Centraal in de kelder is een wijnkelder voorzien, aan straatzijde de garage (op plan aangeduid als "kelder") en ruimtes voor opslag van kolen en provisie. Op de eerste verdieping werden vijf slaapkamers voorzien, drie vooraan en twee achteraan, met tussenin een kleine badkamer. Onder het grote dak, een op het plan niet opgedeelde zolder.