Grote modernistische burgerwoning die architect Rik Jacops ontwierp voor J.F. Bingen in 1935. In dat jaar startte Jacops een eigen bureau, na zijn stage bij Léon Stynen.

Zijn carrière als architect eindigde al snel, door de Tweede Wereldoorlog. In die korte periode wist hij een groot oeuvre uit te bouwen van woningen en villa’s in een vooruitstrevende, modernistische stijl. Zijn realisaties zijn vooral geconcentreerd in de wijk Pulhof in Berchem en in de tentoonstellingswijk in het zuiden Antwerpen, wijken die toen volop in opbouw waren. In de Venneborglaan in Deurne realiseerde hij in de eerste jaren van zijn praktijk ook twee ontwerpen, namelijk deze woning voor Bingen en de naastgelegen kleinere woning op nummer 107, waarvan de begane grond werd aangepast (1936).

De woning Bingen is kenmerkend voor het oeuvre van Jacops. De vooruitstrevende modernistische vormgeving valt enorm op tussen de voornamelijk pittoreske ontwerpen in art deco of cottagestijl die in de jaren 1930 in de Venneborglaan werden gebouwd. Het bakstenen parement en de voortuin zijn kenmerken uit het straatbeeld die Jacops aanhield in dit ontwerp.

De woning telt een smalle en een brede travee en vier bouwlagen onder platte bedaking. De vormgeving verwijst naar een opdeling in appartementen, maar de plattegrond in het bouwdossier laat zien dat het een grote eengezinswoning betreft.

De lage begane grond is uitgebouwd als sokkel voor de woning en kreeg een parement van blauwe hardsteen. In de brede travee geeft een dubbele, beglaasde en van traliewerk voorziene poort toegang tot de garage, met een rond zijlicht; in de terugwijkende smalle travee rechts vinden we de eenvoudige, rechthoekige voordeur.

De woning heeft een bel-etagestructuur, met woonruimtes die zich op de verdiepingen bevinden. De bovenbouw steekt duidelijk af tegen de technische onderbouw door het helrode parement en de grote vensterregisters. De eerste en tweede verdieping zijn visueel gekoppeld door een hardstenen omlijsting, die om de hoek heen de volledige venstertravee omvat. Ook de horizontale bandramen vouwen om de hoek heen en verlichten de grote voorkamers optimaal. De bovenverdieping lijkt door haar andere vormgeving iets terug te wijken; we zien er vier gekoppelde vierkante vensters onder een gemeenschappelijke bovendorpel, die hier opnieuw de hoek omschrijft. De smalle, terugwijkende deurtravee, waarachter zich de gang en het trappenhuis bevinden, is geaccentueerd door een reeks boven elkaar geplaatste ronde vensters. Deze "patrijspoorten" zijn een herkenbaar element van het vooruitstrevende modernisme uit de jaren 1930.

De aparte aanpak van de gevel lijkt te wijzen op een vernieuwende aanpak van de interieurindeling. Echter, zoals bij alle woningen uit die periode in deze wijk, stellen we hier een variant op het traditionele enkelhuispatroon vast, met in de smalle deurtravee gang en trappenhuis, en links daarvan een enfilade van salon, eetkamer en veranda, aan tuinzijde afgesloten door een keuken in een smallere achterbouw en een terras. Op de verdiepingen vinden we eenzelfde indeling terug voor de slaapkamers. Merk op dat op de slaapverdieping een "keuken" wordt ingetekend op het plan, een optie tot indeling van de burgerwoning in twee appartementen die we bij verschillende woningen op de Venneborglaan konden vaststellen.