Pakhuis in eclectische stijl gebouwd in opdracht van de heer Nottebohm, naar een ontwerp door de architect Victor Durlet uit 1864. De bouwheer valt te identificeren met Diederich Wilhelm (Guillaume) Nottebohm (Bielefeld, 1787-Berchem, 1871), echtgenoot van Marianne Primavesi (Münster, 1792-Berchem, 1870), die in 1867 nogmaals beroep deed op Durlet voor een pakhuis in de Muntstraat. Hij had zich in 1811 samen met zijn oudere broer Johann Abraham Nottebohm (Bielefeld, 1783-Delfshaven, 1866) vanuit het Duitse Westfalen in Antwerpen gevestigd. In 1817 richtten zij de firma Nottebohm Frères op met zetel in de Mutsaardstraat, die zich toelegde op de koloniale handel met name in graan, rijst, koffie en leder. Het bedrijf dat sinds 1852 over een rijstpellerij beschikte en betrokken was bij de uitbouw van trans-Atlantische pakketbootdiensten, werd in 1882 overgenomen door Albert de Bary & C°. Nottebohm werd in 1861 in de Belgische adelstand verheven met de titel van baron, was voorzitter van de Antwerpse Kamer van Koophandel en consul-generaal van Denemarken. Na het rechttrekken van de Scheldekaaien, lieten zijn zonen André Gaspard (1816-1888) en Auguste Nottebohm (1818-1883) in 1883 op de achter aanpalende percelen twee monumentale meergezinswoningen optrekken, ontworpen door de architect Edmond Leclef.

Victor Durlet was als architect actief was vanaf eind jaren 1850 tot zijn overlijden in 1900, de laatste jaren in associatie met zijn zoon Victor. De burger- en herenhuizen die Durlet tijdens de jaren 1870 tot 1890 tot stand bracht op de Leien en rond het Stadspark, in de wijken Zuid en Zurenborg, worden gekenmerkt door een conventionele toepassing van de neoclassicistische stijl, verrijkt met neorenaissance-elementen in de meer prestigieuze ontwerpen. Tot zijn belangrijkste openbare opdrachten in Antwerpen behoort het Bureel van Weldadigheid uit 1887-1888 in de Blindestraat.

Met een gevelbreedte van vijf traveeën, omvat het pakhuis twee bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, ook voor de plint, met gebruik van blauwe hardsteen voor de lekdrempels, en witte natuursteen voor de wapensteen. De compositie legt de klemtoon op de poorttravee met laadluik in de middenas, die wordt bekroond door een dakvenster met keperboogvormige spaarnis, driehoekig pseudo-fronton en smeedijzeren topstuk. Een gevelsteen draagt het gekroonde wapen van de familie Nottebohm, met voorstelling van een notenboom, en een banderol met een fragment van de wapenspreuk "REDDET [SEMINA SEGES]". Gemarkeerd door hoekkettingen, beantwoordt de opstand verder aan een regelmatig ordonnantieschema, met registers van getoogde muuropeningen. Een gebroken fries en houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging.