Winkelhuis in neoclassicistische stijl, gebouwd in opdracht van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen, naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1889. Het pand uitgevoerd door de aannemer Frans Peeters uit de Kapucinessenstraat, maakt deel uit van een ruimer vastgoedproject opgezet aan de zuidrand van het domein van het Sint-Elisabethgasthuis, waartoe ook het geheel van zes winkelpanden door de architect Victor Wittemans uit 1891 op de Leopoldplaats behoort.

Het winkelhuis behoort tot de laatste realisaties van de in 1891 overleden Frans J.H. Bex, architect van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische hotels, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen en een mezzanine onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, op de eerste verdieping gemarkeerd door een gevelbreed balkon met ijzeren borstwering, rust op een winkelpui. Met een winkelraam tussen het zijportaal en de privé-ingang, bestaat deze laatste uit bewerkte pilasters en een plint uit blauwe hardsteen, en een hoofdgestel met kroon- en tandlijst op voluutconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema met rechthoekige vensters in geriemde omlijsting, op de tweede verdieping met doorgetrokken lekdrempels en onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met houten kroon- en tandlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van pui en bovenvensters is bewaard, evenals een gietijzeren voetschraper.

De rijwoning met winkel op de begane grond en woonruimte op de bovenverdiepingen, bestaat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw, en wordt ontsloten door de zijdelings ingeplante traphal.