Sociale woonwijk gelegen ten zuiden van de bebouwde kern van Heist, tussen de straten Noordhinder (ten noorden) en Breed Veertien (ten zuiden). Deze wijk ontstond als een kijkdorp, gebouwd in 1973 door de Nationale Maatschappij voor de Huisvesting (NMH) op initiatief van de Minister van Gezin en Huisvesting Gustave Breyne. Net zoals het kijkdorp van de Nationale Maatschappij voor Kleine Landeigendom in Limal (1972), diende deze wijk om industriële bouwmethodes en prefabricage te promoten bij een breed publiek.

Het stedenbouwkundig plan werd opgemaakt door WITAB (Westvlaamse Intercommunale voor Technisch Advies en Bijstand voor ruimtelijke ordening) naar het model van Franse kijkdorpen. De 106 woningen werden gerealiseerd door acht aannemers-bouwfirma’s, die elk een straat voor hun rekening namen: Breed Veertien door P.V.B.A. Delmulle Bouwbedrijven (architect P. Wielfaert), Steendiep door de tijdelijke vereniging P.V.B.A. Wybaillie-Vermeulen & zonen en N.V. Koramic (architect M. Vivey), De Alikruik door S.A. Sodibat “Polyvilla” (architect Pierre Somberg), De Wulk door N.V. Van Thuyne’s bouwmaterialen en betonwerkerij (architect L. Allewaert), De Kreeft door N.V. Junior System Contruction i.s.m. Bouwondernemingen P.V.B.A. Despierre (architect Raymond Huyghebaert en Remy Van der Looven), De Roompot door N.V. Van de Kerckhove’s “PREFA” (architect Marnix Van de Kerckhove), De Bocht door Algemene Ondernemingen M. Smets (architect Marc Appel en Marc Denkens) en Trappegeer door de tijdelijke vereniging Haïda Homes (architect E. Praille)

De woningen zijn in hoofdzaak gekoppelde rijwoningen met een verdieping, per twee gekoppeld (in rij of zaagtand). Verschillende woningen worden gekenmerkt door een compacte vorm, lage kostprijs en hebben een logische, heldere planopbouw die veel gelijkenis vertoont met de EGKS-woningen van Leon Palm en Willy Van Der Meeren uit 1954, bijvoorbeeld het type van Marc Appel en Marc Denkens. De prefabricage werd bij verschillende woningtypes echter gecamoufleerd met traditioneel gemetste of bepleisterde buitenmuren en in vele gevallen is de woning niet volledig prefab maar gebruikte men geprefabriceerde bouwelementen. Enkel Raymond Huyghebaert en Remy Van Der Looven weken in hun woningontwerp af van de standaardvormgeving qua gevelmateriaal en grondplan. Hun gekoppelde bungalows aan De Kreeft hebben een veelhoekig grondplan, gebaseerd op een zeshoekige honingraatstructuur die enkel in de garages niet doorgetrokken is.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van de zware aantasting van de erfgoedwaarde.