De omgeving van de kasseiweg genaamd 'Beukenlandschap' of 'weg nummer zes', bestaat uit een klein beukenbestand (Fagus sylvatica) op de zuidelijke flank van de Beerselberg, die hierdoor sterk geaccentueerd wordt.

Historiek

Op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) wordt de weg Beukenlandschap weergegeven als een weg door een bosbestand. De kaart van Vandermaelen (1846-1854) toont de weg te midden van akkers. Het grootste deel van dit bosbestand is intussen verdwenen.

Beschrijving

Een deel van het resterende beukenbestand is, ten gevolge van ziekte en storm, gekapt en opnieuw aangeplant. De Beerselberg is op de steile oostelijke rand van de Zennevallei gesitueerd, ten oosten van het kasteel van Beersel.

De ondergrond bestaat ter hoogte van het beschermde landschap uit grijze klei tot silt behorende tot het Lid van Moen. De textuur van de bodems op de Beerselberg varieert van droog zandleem lager op de helling in het westen (bodemtype wLba, droge zandleembodem met textuur B horizontaal) tot droog zand hoger op de helling (bodemtype Zbx, droge zandbodem met onbepaald profiel). Ten zuidoosten van het beschermde landschap komt een band matig droge zandleembodem zonder profiel voor (bodemtype Lcp). De oorspronkelijke bodemtypes zijn binnen het beschermde landschap echter grotendeels verdwenen ten gevolge van bebouwing.