Omstreeks 1923 kwam een sociale woonwijk tot stand tussen de Oude Brusselseweg nummer 100-138 en de parallelle Lieven Delaruyestraat nummer 23-49 met de Desiré Toeffaertstraat en de Henri Mortierstraat als dwarsstraten. Gebouwd in opdracht van de Samenwerkende Maatschappij voor Goedkope Woningen "De Gentbrugsche Haard" naar ontwerp van architect Albert De Wilde.

Typerend voor de doorsnee sociale woningen in baksteenbouw uit die periode. Beide dwarsstraten vertonen aan iedere straatkant enkelhuizen met twee traveeën en twee bouwlagen in een achteruitspringende gevelrij en oorspronkelijk voorzien van voortuintjes. De enige versiering bestaat uit een ruitvormig bakstenen paneel tussen de huisjes. De eentonigheid van de gevelrij (ook langs de Oude Brusselseweg en de Lieven Delaruyestraat) wordt verbroken door de middelste drie of twee markerende tuitgeveltoppen. Het aanzien van de wijk wordt ook verhoogd doordat de huizen die de hoeken vormen niet uniform uitgewerkt zijn (onder meer door steekboog-, rondboogdeur of met afgeschuinde bovenhoeken in plaats van de gewone rechthoekige muuropening). De mansardeverdieping of derde verdieping met tuitvormige toppen en muurvlechtingen (onder meer voor de afgeschuinde hoektravee) leggen het accent op de bouwmassa van de hoekhuizen. Deze huizen vertonen ook decoratieve baksteenvullingen op de borstweringen, rechte bakstenen druiplijsten, en de vensters behielden naast hun kleine houten roedeverdeling ook soms hun halve houten luiken.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.