Appartementsgebouw in zakelijke art-decostijl op de hoek van Meirbrug en Wiegstraat, opgetrokken naar een ontwerp door de architect Jos Baeyens uit 1935. Opdrachtgever was de nv “Meir Building”, de vastgoedmaatschappij van eigenaar Jozef Brandon. Van de twee alternatieve versies waarin het ontwerp tot stand kwam, beide gedateerd op 18 maart 1935, kreeg de meest klassieke variant de voorkeur voor uitvoering. Het perceel maakt deel uit van de gronden voor de heraanleg van Meirbrug en Schoenmarkt, waarvan de rooilijn in 1934 werd vastgelegd. Na aankoop van de grond van de Stad Antwerpen, en het verkrijgen van de bouwvergunning op 24 april 1935, nam de bouw slechts een achttal maanden in beslag, tot begin 1936. Net als bij het aanpalende Etablissements Carlier, dienden de fundering en het gewapend betonskelet van de constructie onafhankelijk te worden geconcipieerd van de oude, ondergrondse rui, waarvan het tracé sinds de overwelving in 1826 dwars over het onregelmatige perceel liep.

De "Meir" Building is representatief voor de zakelijke art-decostijl, die het rijpe oeuvre van Jos Baeyens tijdens het late interbellum kenmerkt. Het appartementsgebouw behoort samen met de in 1938 ontworpen "R.V.S. Building" op de hoek van de Italiëlei en de Franklin Rooseveltplaats, tot zijn meest opmerkelijke realisaties. Waar hij kort vóór de Eerste Wereldoorlog zijn debuut maakte als architect, bleef Baeyens actief tot eind jaren 1950.

Met een gevelbreedte van acht traveeën, omvat het 28 m hoge hoekgebouw negen bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel onderscheidt zich door een parement uit witte natuursteen met een gestroomlijnde profilering voor de afgeronde en sterk overkragende bovenbouw, en een vlakke bekleding uit blauwe hardsteen voor onderbouw (pui en entresol). Enkel de travee uiterst links met het privé-portaal, blijft over de volledige bouwhoogte in het vlak van de rooilijn zijde Wiegstraat. Het contrast in materiaalkleur en oppervlaktereliëf, versterkt het zwevende karakter van de bovenbouw die zich in de zichtas van de Meir bevindt. De onderbouw is volledig opengewerkt voor rechthoekige winkelpuien en vitrines. In de bovenbouw vormt de afgeronde hoektravee de scharnier tussen twee gevelflanken, die over de eerste tot de zesde verdieping gevat zijn in een omlijst spaarveld. Daarbinnen zijn de registers van brede, hoge vensters op hun beurt gevat in omlopende omlijstingen, die de horizontale gelaagdheid van het geheel versterken. De topgeleding is opgevat als een attiek die zich onderscheidt door bandramen en horizontaal gegroefde penanten, afgewerkt door een breed uitkragende houten kroonlijst waarop een smeedijzeren borstwering. Een gevelsteen met opschrift "MEIR" BUILDING en een vlaggenmast (verwijderd) accentueren de hoektravee. De oorspronkelijk smeedijzeren inkomdeur en het stalen schrijnwerk van winkelpuien en vensters is vernieuwd.

Volgende bouwplannen omvat het programma vier winkels van verschillende oppervlakte, die samen met de conciërgewoning de begane grond en entresol beslaan. Ontsloten door de gemeenschappelijke inkom- en traphal met lift groeperen de eerste tot zesde verdieping telkens twee appartementen van een gelijkwaardig type. De zevende verdieping telt slechts één flat, en verder in totaal negen meiden- of bergkamers. De indeling van beide types appartementen bestaan uit een suite van salon en eetkamer, een keuken met terras en goederenlift, twee slaapkamers en een badkamer.