Neoclassicistisch burgerhuis op de hoek van de Mutsaardstraat en de Korte Noordstraat, daterend uit het eerste kwart van de 19de eeuw. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer, ontwerper noch aannemer zijn gekend. Volgens de bouwaanvraag uit 1854, werd het pand tot zijn huidige vorm aangepast in opdracht van de heer Vrancken-Vansteven. Daaraan ging een alternatief project uit 1853 vooraf. De werken betroffen het verhogen van de tweede verdieping, het toevoegen van een hoofdgestel, het aanbrengen van een nieuwe koetspoort, schijnvoegen, smeedijzeren tralies, puilijst en plint op de begane grond, het reduceren van het aantal traveeën van vier tot drie in de zijgevel, met rechthoekige in plaats van rondboogvensters op de eerste verdieping. Het aanpalende pand Korte Noordstraat 16, dat samen met het hoekhuis was opgetrokken, werd geannexeerd maar behield zijn oorspronkelijk ordonnantie (vandaag opnieuw afgesplitst). Uit geen van beide bouwdossiers is de ontwerper of aannemer af te leiden. Op hetzelfde moment liet Vrancken-Vansteven op het aanpalende perceel in de Korte Noordstraat een burgerhuis optrekken. Het hoekpand huisvestte in de latere jaren 1870 de makelaar in publieke fondsen Vrancken-Vansteven & fils.

Met een gevelbreedte van drie bij drie traveeën, omvat het hoekhuis drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters met lekdrempel; rechthoekige koetspoort in hardstenen omlijsting in de linker travee. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen, tandlijst en voluutconsoles vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten koetspoort en gebogen smeedijzeren tralies uit 1854, en vroeg-19de-eeuwse smeedijzeren borstweringen uit de oorspronkelijke bouwperiode; vernieuwd vensterschrijnwerk.