Het octagonaal tuinpaviljoen werd vermoedelijk in het tweede kwart van de 20ste eeuw opgetrokken in gewapend beton- of cementrustiek in de tuin van Villa Madeleine in de Leo Dartelaan 13.

Historiek

De Leo Dartelaan werd aangelegd vóór de Eerste Wereldoorlog als eerste aanzet tot de ontwikkeling van het braakliggend gebied achter de Ruelensvest. Enkel de Heuvelstraat, in de volksmond gekend onder de naam 'Lijkweg' en heden als de Paul Van Ostayenlaan, doorkruiste het toen nog volkomen landelijke gebied tussen de vest en de spaarzaam bebouwde Broekstraat. Na de Eerste Wereldoorlog gaf de Leo Dartelaan, toen Rue de la Victoire, toegang tot één van de eerste naoorlogse tuinwijken genaamd 'Perkveld' (gemeenteraadszitting 14-10-1922), heden met de aanpalende straten gekend onder de naam 'Matadiwijk'. De huidige straatnaam verwijst naar Léon Darte, burgemeester van Heverlee van 1921 tot 1930, en was zoals het een echte laan betaamt, afgezoomd door bomen.

De ééngezinswoningen in de Leo Dartelaan werden vanaf eindjaren 1920 opgetrokken door gegoede burgerij en sluiten, door het open en groene karakter van de voortuintjes, harmonisch aan bij de tuinwijk. Een uitzondering hierop vormt de vrijstaande 'Villa Madeleine' (nummer 13) die reeds in 1918 gebouwd werd naar ontwerp van de Leuvense aannemer en architect Alphonse Vanden Eynde (Stadsarchief Leuven 18/Dartelaan) en genoemd naar de dochter van bouwheer Georges Evrard. Van bij aanvang was er sprake van een totaalconcept, bestaande uit een imposante woonst, een dwars op de straat ingeplant koetshuis annex paardenstal en kippenhok en een fraaie smeedijzeren tuinafsluiting op een breukstenen plint. De omringende tuin was aan de voorzijde informeel aangelegd met slingerpaden en ovaalvormige plantenbedden, aan de achterzijde eerder strak met een geometrische padenpatroon en een vijver in spiegelboogvorm waarachter naar verluid een houten tuinpaviljoen, beide in de as van de tuin. Het houten tuinpaviljoen werd vermoedelijk in het tweede kwart van de 20ste eeuw vervangen door een zeer mooi en uniek tuinpaviljoen in cementrustiek. In het derde kwart van de 20ste eeuw bouwde de nieuwe eigenaar, sigarenhandelaar Dederen een opslagplaats tegen de zuidelijke tuinmuur en vermoedelijk ook de volière tegen de noordelijke tuinmuur, beide stilistisch verwant aan het koetshuis.

Beschrijving

Zeldzaam octagonaal tuinpaviljoen vermoedelijk uit het tweede kwart van de 20ste eeuw, volledig opgetrokken in gewapend beton- (ook cement)rustiek. De conische sokkel uitgewerkt met grote natuurstenen blokken en bekroond door een uitspringende plantenbak, wordt geleed door acht knoestige boomstammen, onderling verbonden door halfronde takken die het 'pagode-achtig' tentdak met klokvormig bekroningselement schragen. De ruimten tussen de halfronde takken en het dak zijn opgevuld met een reeks van verticale takken. De voorzijde is volledig opgewerkt, de drie achterste zijden zijn gedicht en centraal voorzien van een glas-in-loodmedaillon met diermotief. Het interieur is afgewerkt met een decoratief plankenpatroon geschilderd in licht- en donkerbruine tinten, het gewelf en het klokvormig bekroningselement zijn momenteel egaal lichtblauw geschilderd maar hadden vermoedelijk een afwerking in meerdere tinten blauw en paars.