In de loop van de 18de en 19de eeuw, meerdere aanpassingen voornamelijke met betrekking tot de muuropeningen. Na de afschaffing van Ieper-Ambacht fungeert het kasselrijhuis deels als burgerlijke rechtbank van het arrondissement Ieper tussen 1811 en 1844, deels als gasthof zogenaamd "Hotel de Châtellenie". In 1844 betrekt de literaire vereniging "La Concorde" de door de rechtbank verlaten zalen.

Gebouw op historiserende wijze gereconstrueerd naar ontwerp van architect Jules Coomans (Ieper) van 1921, die reeds in 1916 een restauratievoorstel had uitgewerkt. Tijdelijke stadhuisfunctie in afwachting van de latere wederopbouw van oostelijke Halvleugels en "Nieuwerck" waarin deze functie pas in 1967 kon worden ondergebracht. Grosso modo behouden vooroorlogs uitzicht, doch 19de-eeuwse elementen als onder meer vensterhoutwerk en gesmeed ijzeren balustrade, beide van Euvillesteen; ook de drie rijen houten dakkapellen zijn geïnspireerd op de oudere afbeeldingen van het kasselrijgebouw.

Dubbelhuis van zeven traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (leien) verlevendigd met dakkapellen. Lijstgevel van gele baksteen op de bouwaanvraag vermeld als "briques blanches du littoral, ancien format de Bruges". Eerste bouwlaag van Atrechtse zandsteen. Gebruik van Euvillesteen voor de kordonvormende lekdrempels, de medaillons volgens overlevering met voorstelling van de zeven hoofdzonden op de borstwering van de derde bouwlaag, de balustrade met uitgelengde postamenten rustend op maskers, en de vensterkruisen op de bovenverdieping verdiept in getoogde omlijsting. Rondboogpoort onder druiplijst doorbroken door schild en geflankeerd door vereenvoudigde pinakels. Zijtrapgevels.

Interieur: vlak overzolderde hal met korfbogige scheibogen op pijlers van Euvillesteen.