Ensemble van twee burgerwoningen in neotraditionele stijl, gebouwd volgens bouwaanvragen ingediend in 1926 door Standaert (14) en E. Blij (16). Het ontwerp werd getekend door de Schaarbeekse architect E. Van Geen.

Over deze architect vonden we geen informatie. Hij zorgde hier voor een ensemble dat qua stijl afwijkt van de rest van de bebouwing in de straat. De Venneborglaan wordt getypeerd door burgerhuizen in art deco en cottagestijl. Historiserende bouwstijlen zijn sterk in de minderheid; dit is het enige ensemble in neotraditionele stijl in de straat. Het materiaalgebruik, waarbij baksteen en witte natuursteen worden afgewisseld, de verhoudingen en de afgezoomde voortuin passen evenwel goed in het straatbeeld; de originele afsluiting van de voortuin is verdwenen.

De twee woningen zijn identiek en spiegelend tegen mekaar aangebouwd. Het ensemble is vrijstaand tussen de rijbebouwing; beide zijgevels bevatten vensteropeningen in een verzorgd parement. De woningen tellen twee traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak. Het dak is licht overkragend aan de zijpuntgevels; een breed centraal dakvenster aan straatzijde in beide woningen. De gevels zijn van rode baksteen, met witte natuursteen voor een fries onder de kroonlijst, voor speklagen en negkettingen op de hoeken en bij de muuropeningen. Verfijnd uitgewerkte houten kroonlijst op klossen en met tandfries.

Rechthoekige muuropeningen die regelmatig in de traveeën zijn geplaatst. Op de begane grond invloed door de cottagestijl: de driezijdige erker en de brede rechthoekige voordeur zijn beide afgedekt met een leien dakje, bij de deur op houten schoren. Op de verdieping, rechthoekige vensters met negkettingen en natuurstenen bovendorpels. Het venster in de brede venstertravee heeft op de verdieping een ijzeren balkonleuning.

In de zijgevels in vrij schema geplaatste vensteropeningen van verschillende formaten, telkens echter met natuurstenen omlijsting zoals in de voorgevel. Achterin de hoofdbouw, een zijdeur uitkomend in de berging. De puntgevels zijn afgezoomd met muurvlechtingen, net als de natuurstenen negkettingen en speklagen, een element uit de traditionele baksteenbouw. Het schrijnwerk van de vensters is grotendeels verdwenen. De voordeuren echter bleven bewaard: het houten paneelwerk vertoont invloed van de art nouveau. Bij nummer 14 is een garage aangebracht in de kelderverdieping.

De plattegronden in de bouwdossiers laten zien dat beide woningen wellicht werden gebouwd als opbrengsteigendom: op de twee bouwlagen werden telkens een keuken, woonkamer en badkamer voorzien. Onder het dak toont het plan drie kamers en een bergplaats. De twee keukens en badkamers maakten de opdeling van de woningen in appartementen mogelijk.

De klassieke enkelhuisplattegrond wordt aangehouden: in de smalle deurtravee de gang en het trappenhuis, in de brede venstertravee een enfilade van twee kamers met aansluitend de koer en boven een terras. Een afwijking van het vaste, sinds de 19de eeuw geldende patroon, is de plaatsing van de keuken aan straatzijde, daar waar de keukens doorgaans achter het trappenhuis worden geplaatst. Op deze plannen vinden we op die plaats de badkamers.