Gelijktijdig met de verbouwing van het kasteel in de jaren 1860 werd het kasteeldomein ingrijpend gewijzigd en gereorganiseerd. De omvangrijke kasteelhoeve ten noordoosten van het kasteel, verwijzend naar de klassieke structuur van opper- en neerhof, werd gesloopt en vervangen door een ruim bemeten koetshuis. Als gevolg van deze ingreep verdween het oude Kerkstraatje tussen kerk en kasteel alsook de Parochiestraat (het tracé van voetweg nummer 35), de oorspronkelijke toegang en rechtstreekse verbinding met het dorp. Een bestaande constructie werd omgevormd tot schaapstal en diverse aanhorigheden opgetrokken waaronder een nieuwe hoeve en personeelswoningen voor koetsier, hovenier en boswachter.
Beschrijving
Min of meer ter plaatse van de gesloopte kasteelhoeve bevindt zich het ruim geproportioneerd koetshuis met paardenstallen en dienstwoning (circa 1868) in een neoclassicistische stijl.
De sterk gestructureerde, hiërarchische opbouw wordt bepaald door een tweelaags, vierkant hoofdvolume met tentdak dat geflankeerd wordt door twee vooruitspringende, éénlaagse en rechthoekige hoekvolumes met schilddak, onderling verbonden door korte tussenvleugels. Het geheel is opgetrokken in baksteen met gebruik van hardsteen voor plint en onderdorpels en afgedekt met zwarte pannen, op sommige plaatsen vervangen door kunstleien.
De volumes worden strak belijnd door gevelhoge, ingediepte lisenen, onderling verbonden door een bakstenen boogfries waarboven een geprofileerde, houten bakgoot op consoles. De sterk horizontaliserende ordonnantie wordt ontleend aan registers van symmetrisch geplaatste rondboogvensters- en deuren met over het gevelvlak doorgetrokken druiplijsten, terwijl de langsgevels van de zijvleugels worden geritmeerd door halfradvensters met metalen roedeverdeling. De ramen van de hoge rondboogvensters daarentegen zijn uitgevoerd in hout met twee, driedelige vleugels bekroond met een waaiervormig bovenstuk. Het drie traveeën breed hoofdvolume had een woonfunctie, terwijl de lagere zijvleugels met bakstenen rondboogpoort respectievelijk werden gebruikt als paardenstallen en wagenhuis.
De functionele binnenafwerking van de ruimten bestaat, naar gelang van hergebruik, uit bakstenen, natuurstenen of eenvoudige tegelvloeren, met houten zolderingen in het middenvolume en bakstenen gewelven op metalen liggers in de zijvleugels.
CORDEMANS M. 1947: Kapitein Mercer's wedervaren met de boeren en kikkers van Strijtem, Eigen Schoon en de Brabander, 30, 56-72, 124-135.
VAN LIEDEKERKE L. 1981: Strijtem ... nu en altijd, Sint-Kwintens-Lennik.
VERBESSELT J. 1991: Het parochiewezen in Brabant tot het einde van de 13de eeuw. 23, Dekenij Halle V, Brussel, 111-181.
VRANCKEN J. 1981: Pajottenland, een land om lief te hebben, Ternat, 53-58.
WAUTERS A., Histoire des environs de Bruxelles, 2, Brussel, 1971 (anastatische herdruk van 1855), 198-209.
Bron: Onroerend Erfgoed, Digitaal beschermingsdossier DB002181, Dorpskern Strijtem Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)