Met zeven statige gecementeerde gevels, heeft de Borgerhoutse bouwmeester A. De Ridder zijn stempel weten te drukken op de Ter Rivierenlaan. Voor verschillende opdrachtgevers bouwde hij in 1933 deze meergezinswoningen, die door hun klassiek aangepakte, statige gevels, het karakter van een burgerhuis kregen. De vier woningen op nummers 75, 127 en 133-135 zijn de grootste en hebben verzorgde, gedetailleerd aangeklede gevels. Ze zijn alle vier gebouwd volgens hetzelfde typeplan, en zijn vrij gaaf bewaard wat detaillering, schrijn- en smeedwerk betreft. De nummers 119, 123 en 125 zijn minder groot, hebben minder uitgewerkte gevels en zijn minder gaaf bewaard. Nummer 123 bouwde De Ridder voor eigen rekening, samen met zijn broer Louis.

De twee bijna identieke, naast elkaar gelegen woningen op nummers 133-135 vormen een mooi ensemble. A. De Ridder realiseerde de woningen in 1933 voor Cornelis uit de Van Trierstraat 26 in Antwerpen en voor mevrouw Levillain-Willemsen, Groenstraat 17 in Borgerhout.

De grote meergezinswoningen tellen twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen op souterrain; de woningen hebben een plat dak. Lijstgevels met een gecementeerd parement op hardstenen plint. Brede venstertravee rechts met op kelderniveau een garage, op de eerste en tweede bouwlaag een halfronde erker met drielichten met uitwaaierende tussenstijlen, en op de bovenverdieping een drielicht van korf- of rondbogen en voorliggend balkon. Deze brede traveeën worden bekroond door een moderne interpretatie van het gebogen fronton, centraal versierd met een sluitstuk in art deco. De smalle deurtraveeën van de woningen hebben beneden een rechthoekige deur met drie hardstenen treden. De deur van nummer 133 is dezelfde als die van nummer 75: een dubbele deur in smeedijzer. Nummer 135 heeft een smallere rechthoekige deur in een zware omlijsting in art deco. De deur heeft een beglaasd paneel met traliewerk in art deco. Het achthoekige bovenlicht is gevuld met een fijn glas-in-loodpaneel met bloemmotieven in art deco. Op de eerste bouwlaag een rechthoekig venster met afgeronde hoeken, boven een korfboogvenster. Het schrijnwerk van de vensters is enkel bewaard op de begane grond van nummer 135: houten guillotinevensters; de rest van de ramen is vernieuwd. De houten garagepoort met smalle lichtstroken en art-decosmeedwerk is bewaard op nummer 135. Merk de oorspronkelijke smeedijzeren afsluiting van de voortuin op bij nummer 133.

De verzorgde, statige gevelaanpak in beaux-artsstijl combineert klassieke ornamentiek zoals het fronton, de geribde lijsten en de neoklassieke gevelindeling, met elementen uit de art deco zoals de uitwaaierende tussenstijlen van de drielichten in de erker en de krullende motieven in de omlijstingen en borstweringen van de bovenvensters en in het fronton. De smeedijzeren dubbele voordeur is kenmerkend voor de beaux-artsstijl.

De plattegrond van de meergezinswoning voorziet drie appartementen, op elke bouwlaag één, met in de kelder een garage en een aantal provisieruimtes. Telkens dezelfde enkelhuisindeling, een klassieke opdeling van de rijwoning in de stad die sinds de 19de eeuw tot midden 20ste eeuw blijft bestaan. In de smalle deurtravee zit de gang met het trappenhuis, en daarachter in een smallere achterbouw de keuken en het toilet. In de brede venstertravee een enfilade van twee kamers, te gebruiken als slaap- en eetkamer, met daarachter een gevelbrede zitkamer met uitzicht op het terras.