Verzorgd uitgewerkte serristenwoning uit de eerste bloeiperiode van de druiventeelt, kadastraal geregistreerd als 'nouvelle construction' in 1905 in opdracht van Viktor Laureys-Gillyns, 'wijndruifkweeker'. De woning ligt iets achterin en duidelijk boven het straatniveau, zoals gebruikelijk was voor serristenwoningen die gewoonlijk op het hoogste punt van het terrein werden ingeplant. Deze specifieke ligging draagt in belangrijke mate bij tot het algemene uitzicht van de omgeving omwille van de beeldbepalende functie; van ver zijn de hoger gelegen serristenwoningen duidelijke bakens in het landschap. Rechts is er een L-vormige aanbouw van één bouwlaag, waarvan het uitzicht ten dele aansluit bij de woning en die vermoedelijk in oorsprong de bedrijfsruimten omvatte. Op een luchtfoto van 1971 is het achterliggende perceel nog volledig ingenomen door serres.

Ten opzichte van de straat schuin ingeplante baksteenbouw op rechthoekige plattegrond van twee traveeën en twee bouwlagen met souterrain van gebosseerde natuursteen onder een gecombineerd, overkragend zadeldak, voorzien van een fraai uitgewerkt windbord. Het geheel krijgt een decoratief accent door de omlopende witgeschilderde speklagen. Aan de straatzijde vertoont deze woning links een puntgevelrisaliet dat gemarkeerd wordt door een gevelhoog spaarveld uitlopend op een drielobmotief met oculus. Hierin bevinden zich gekoppelde, respectievelijk steekboogvensters met diamantkopsluitsteen en rechthoekige vensters onder hardstenen latei met rondboogveld opgesmukt door overhoeks geplaatste baksteen. Het rechter gedeelte heeft een lijstgevel en wordt geopend door bredere steekboogvensters met hardstenen lekdrempel en diamantkopsluitsteen. Het schrijnwerk bleef tot vandaag integraal bewaard. Zowel punt- als lijstgevel worden afgelijnd door een eenvoudige bakstenen fries gedragen door lisenen. Links aansluitend terras met stenen balustrade.