Verzorgd uitgewerkte serristenwoning van 1890, omgeven door een aangelegde tuin. Deze woning met de allure van een landhuis werd opgetrokken in neogotische stijl in opdracht van Hendrik Sohie (1833-1893), broer van Felix Sohie, grondlegger van de druiventeelt in Hoeilaart, zie gemeente-inleiding. Hendrik bezat in 1880 32 serres en kende net als zijn broers op de Solheide (Molenberg), het voordeel van de eerste grote bloeiperiode van de druiventeelt.

Op 21 maart 1889 vraagt Hendrik Sohie om hier een woning op te richten; hij ontvangt op 3 april een positief antwoord en al in 1890 zal hij zijn nieuwe woning betrekken en dit tot zijn dood in 1893. Zijn echtgenote sterft er in 1909. De woning werd samen met een aantal serres kadastraal geregistreerd in 1890 op een op dat ogenblik onbebouwd perceel. Als eigenaar wordt Henricus Sohie-Van Ophem 'wijnstokkweeker' vermeld.

Het betreft de combinatie van een linker diephuis met trapgevel (5 treden + topstuk met smeedijzeren bekroning) met rechts een haaks aansluitend en achteruit springend breedhuis met lijstgevel, beide twee bouwlagen op een onderbouw met bossage en afgedekt door gecombineerde leien daken. In de oksel van beide staat er een vierkant torentje van drie bouwlagen met hoog schilddak voorzien van een omlopende smeedijzeren nokbalustrade; de opengewerkte begane grond doet dienst als portiek voor de inkom.

Het geheel met verhoogde begane grond, verspreide sierankers en in totaal vijf traveeën, is opgetrokken uit baksteen met veelvuldige contrasterende verwerking van Franse witsteen voor hoekkettingen, speklagen en boogfriesconsoles. Hardsteen werd aangewend voor onder meer vensterstijlen, het blinde neogotische maaswerk boven de vensters, de geprofileerde architraaf en een aantal druiplijsten met bekronende hogels boven de vensters. De vensters in de vorm van kruiskozijnen zijn uitgewerkt in een spitsbogig spaarveld dat doorloopt over de beide bouwlagen. De getrapte geveltop links vertoont eveneens een spitsbogig spaarveld met daarin kleine rechthoekige vensters met drielobmotief in het bekronende spitsboogveld. Het schrijnwerk werd met uitzondering van de neogotisch uitgewerkte deur vernieuwd. Portiek met kruisribgewelf gestut door zware consoles met druiventrossen en wijnbladeren, een motief dat herhaald wordt in het kapiteel van de hoekzuil. Lijstgevel en torentje worden gemarkeerd door een tegelfries en een omlopende houten kroonlijst op modillons.

Zoals gebruikelijk zijn de zij- en achtergevels veel soberder uitgewerkt met verspreide sierankers en eenvoudige steekboogvensters al dan niet in een omlijsting van gele baksteen; dito muurbanden.

Vrij eenvoudig interieur met een aantal bewaarde deuren, omlopend stuclijstwerk en marmeren schouwen.