Voorbeeld van een karakteristieke serristenwoning uit de eerste bloeiperiode van de druiventeelt, omgeven door een ruime omhaagde tuin. De woning werd kadastraal geregistreerd in 1887 als 'reconstruction entière' in opdracht van 'Jan-Henricus Schimp-Leclercq, de weduwe en kinderen, wijngardenier'; Hendrik Schimp (1832-1885) was één van de eerste grote druiventelers, die het voorbeeld van Sohie volgde (zie gemeente-inleiding). Hij startte zijn bedrijf in de huidige Ildefons Vandammestraat maar stopte op deze locatie omwille van de ongunstige ligging.

Volgens M. Derom kocht Hendrik Schimp een terrein in de wijk Dumberg op naam van zijn zoon Eugène (1861-1954) die daar begon met de eerste serres omstreeks 1880; door bijkomende gronden aan te kopen bouwde hij hier een reusachtig bedrijf uit van 200 standaardserres, dat zich uitstrekte van Dumberg, over de Karrenberg tot de Welriekende. In 1906 werd in opdracht van dezelfde eigenaars een vergroting van de woning en een gedeeltelijke reconstructie van 'broeikassen' ingetekend.

De woning is ingeplant boven op de helling met zicht op de serres ten zuiden. Hoewel de traditionele opbouw en indeling aansluiten bij de overige serristenwoningen uit deze periode, gaat het hier niet om een tweegevelwoning maar om een woning die aansluit bij het villatype.

Het oorspronkelijk onbeschilderde, maar momenteel geel geschilderde volume vertoont een dubbelhuisopstand van drie traveeën en twee bouwlagen onder een aan weerszijden afgewolfd zadeldak (kunstleien) met de nok parallel aan de straat. De naar het zuiden gerichte voorgevel, voorheen dus met zicht op de serres, is een lijstgevel die wordt gemarkeerd door een centraal puntgevelrisaliet met de oorspronkelijke inkom, vandaag vooraf gegaan door een veranda. Links en rechts van het risaliet is er een spaarveld dat bovenaan wordt afgezet door een rondboogfries. De vensters, beluikt op de bovenverdieping, zijn met uitzondering van het rondboogvenster in de top van het risaliet, licht getoogd en voorzien van een eenvoudige sluitsteen en hardstenen lekdrempels op pseudo-consooltjes. Tussen de eerste en de tweede bouwlaag zorgt een uitgewerkte puilijst met onder meer overhoeks geplaatste baksteen voor het doorbreken van het verticalisme. Mooi uitgewerkte omlopende houten kroonlijst. Latere aanbouwsels tegen de noordgevel.