Cottagegetinte tweewoonst, opgetrokken in twee fasen in opdracht van Lodewijk Leclerck, geneesheer. In 1905 werd het huidige nummer 125 geregistreerd als 'nouvelle construction', bestaande uit een woning met lusthof, in 1911 gevolgd door het huidige nummer 127, dat in de plint 1908 gedateerd is en gesigneerd 'Hamesse arch.'. Het geheel wordt omgeven door een tuin die aan de straat is afgezet door een omheining met decoratief uitgewerkte buisleuningen. Volgens de literatuur werd de eerste woning ontworpen door architect Franz Tilley (1872-1929) die in deze omgeving nog andere woningen ontwierp.

De twee tegen elkaar gebouwde villa's zijn opgetrokken uit beschilderde baksteen in combinatie met een bepleisterde bovenverdieping met pseudovakwerk; oorspronkelijk was de bakstenen benedenverdieping vermoedelijk onbeschilderd in contrast tot de bepleisterde bovenverdieping. Vandaag is het geheel homogeen beschilderd in gebroken wit. Het ensemble telt twee bouwlagen en wordt afgedekt door een gecombineerde pannen bedaking. Karakteristiek is het spel van verspringende volumes in combinatie met diverse, zij het eenvoudige balkons met houten leuningen. De rechthoekige muuropeningen, variërend in grootte en vormgeving behielden, voor zover zichtbaar hun oorspronkelijk schrijnwerk. De gevelplaat in nummer 127 met vermelding 'Hamesse arch. 1908' verwijst naar Paul Hamesse, leerling van Paul Hankar. Paul Hamesse (1877-1956) was een Brusselse architect die vaak gebruik maakte van de art nouveau, naderhand zal hij meer de eclectische vormentaal hanteren; in 1908 begon hij een bureau samen met zijn broers Georges (1873-1954) en Léon (1883-1958).