Eenvoudige serristenwoning met ommuurd en omhaagd voortuintje, uit de eerste bloeiperiode van de druiventeelt. Het voortuintje is toegankelijk via een laag ijzeren hek tussen witgeschilderde bakstenen pijlertjes. De woning werd kadastraal geregistreerd in 1896 als 'nouvelle construction' in opdracht van Albert Vandaele-Debroux, druivenkweker.

Het betreft een kleinere serristenwoning die evenwel opvalt door haar torenvormige deurtravee en de opmerkelijke decoratie. Met een gevelbreedte van twee traveeën omvat dit uit baksteen opgetrokken gebouw twee bouwlagen onder gecombineerde pannen daken. De torenvormige deurtravee met sierankers telt drie bouwlagen en heeft een ingesnoerde leien spits. Door het gebruik van gecementeerde muurbanden en hoekkettingen vertoont deze woning kenmerken die verwijzen naar de neotraditionele stijl. De rechthoekige muuropeningen op de begane grond hebben een ijzeren I-latei met rozetbouten die gesteund wordt door gegroefde consooltjes; boven de deur is er een rondbogig blind boogveld, terwijl het venster geflankeerd wordt door rondboogvelden met een opmerkelijk rastermotief; de bovenvensters, rond- of segmentbogig, worden bekroond door spitsbogige, bakstenen waterlijsten, ter hoogte van de imposten verbonden door een muurband van decoratieve tegels. Met uitzondering van de deur werd het schrijnwerk vernieuwd. De gevelbeëindiging bestaat uit een als spaarveld uitgewerkte fries met baksteenvulling in zigzagmotief en een houten kroonlijst op modillons. De rechtse zijgevel die qua uitzicht aansluit bij de voorgevel, vertoont eveneens sierankers en een eenvoudige schoorsteenaanzet op ijzeren I-latei, op consooltjes.