De Stenen Molen van Putte is een midden 19de-eeuwse stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (bergmolen).

In 1844 diende Corneel Vertommen een aanvraag in voor de bouw van de molen die naar verluidt een vijftal jaar duurde. In 1894 liet molenaar Louis Mertens de romp een tweetal meter verhogen voor een betere windvang. Omdat deze verhoging cilindrisch gebeurde, kon de bestaande kap teruggeplaatst worden. De molenwal diende echter verhoogd te worden en één van de twee inrijpoorten werd dichtgemetseld. Op 16 september 1914 werd de molen door Duitse soldaten in brand gestoken omdat hij door het Belgische leger gebruikt werd als uitkijkpost. Enkel de molenromp overleefde deze brand en later werd nog de molenwal afgegraven. De molenromp werd herbestemd als achtereenvolgens bergplaats, horeca en woning.

Conische, bakstenen molenromp van vijf geledingen met boven elkaar geplaatste, segmentboogvormige muuropeningen, steigergaten en getande baksteenfries. De maalstenen bleven bewaard ten zuiden van de romp.