Stedelijke begraafplaats in meerdere fasen sedert 1851 aangelegd, met lange bakstenen muren,twee smeedijzeren toegangshekken, weinig groen en een recente nieuwbouw.

De stedelijke begraafplaats, waar de eerste ter aardebestelling in 1851 plaats had, werd een eerste maal in 1863 uitgebreid, gevolgd door latere extensies. De recentste uitbreiding bevindt zich in de hoek Oude Tongersestraat - Hasseltsestraat, achter een haag van haagbeuk. In 2007 wordt een nieuwbouw gerealiseerd, onder meer in functie van crematies en uitstrooiingen. Vandaag beslaat het terrein de ganse zone tussen de spoorlijn en de Oude Tongersestraat. Aan de Hasseltsestraat telt haar bakstenen muur, die in 1863 werd gerealiseerd, 20 traveeën onderbroken voor twee toegangshekken, parallel met de spoorweg zijn er 28 plus 14 traveeën, in de hoek tussen beide bevindt zich de oude kapel van O.-L.-Vrouw-van-Zeven-Weeën, en de noordelijke, getrapte begrenzing telt zestien traveeën. De bakstenen muren zijn afgedekt met dekstenen van arduin en zijn geritmeerd door hogere vierkante steunberen met gelijkaardige dekstenen, die sedert een restauratie in 1977 plaatselijk door betonnen exemplaren vervangen werden. De beide toegangen, vermoedelijk uit respectievelijk ca 1851 en 1863, zijn smeedijzeren hekken tussen zware hekpijlers; de eerste heeft rieemprofielen op de schacht en een geprofileerde, vlakke deksteen, de andere heeft twee dieper liggende Franse voegen en een gepunte deksteen, alles van blauwe hardsteen. De gepunte ronde spijlen en onderspijltjes zijn gevat in een vierkant kader met onder-, dubbele tussen- en bovenregels en een hogere makelaar; het klimmend beloop van de spijlen wordt opgevangen door een liggende voluut.

De aanleg wordt bepaald door de in rode steenslag gelegde paden, waarlangs de grafstenen en -monumenten in rijen geordend liggen. Er is weinig gebruik gemaakt van groene elementen, op de lage, geschoren hagen van liguster na en de twee oudere cipressen. Tussen de rijen, en in de schaduw van een hoge Kristus aan het kruis, is er een perk gereserveerd gebleven voor de gesneuvelden van 1914-1918, waar ook de oudstrijders en de weerstanders van Bilzen hun rustplaats kregen. Deze specifieke bestemming wordt echter amper in de aanleg ervaren. Iets verder bepalen vier 2 aan 2 geplante veldesdoorns een afzonderlijke zone.