Ronde betonnen watertoren opgetrokken in 1930 volgens het betonbouwsysteem Hennebique.

Op een betonnen schacht omringd door acht poten rust een ronde kuip met vlakke bodem. Het water wordt aan- en afgevoerd via de centrale schacht. De achtzijdige voet van de watertoren werd met baksteenmetselwerk opgevuld en is toegankelijk via de oostzijde. Op deze basis werd een terras met betonnen balustrade aangebracht. De kuip werd met een betonnen koepeldak afgesloten. Bovenop het dak een belvedère met betonnen balustrade en een lantaarn. De toren behoort volgens de publicatie Van Craenenbroeck (1991) tot het vroege betontype dat in België voornamelijk gebouwd werd vanaf 1910 tot in de jaren 1920.