Schoolcomplex bestaande uit klasgebouwen, een speelplaats en een onderwijzerswoning, opgetrokken rond 1900 naar ontwerp van architect P.J. Rampelbergh in de typische vormgeving kenmerkend voor de scholenbouw bij het begin van de 20ste eeuw.

Historiek

De lagere school of jongensschool van Huizingen en de onderwijzerswoning werden opgetrokken rond 1900 naar ontwerp van architect P.J. Rampelbergh uit Schaarbeek. Hij ontwierp in 1913 ook een luifel die ondertussen werd gesloopt. De schoolgebouwen werd uitgebreid in 1930 en 1968-1975. Rampelbergh ontwierp ook het gemeentehuis van Huizingen.

Beschrijving

De school is gelegen op een lang, vrij smal perceel tussen de rijbebouwing. Aan straatzijde staat de onderwijzerswoning, met de voorgevel gericht op de straat en toegang tot de speelplaats rechts naast de woning. Achter de woning, tegen de linkse perceelsgrens, is de lange, smalle schoolvleugel gelegen. De speelplaats neemt bijna het volledige perceel is, en is aan de rechtergrens van het perceel met een muur afgezoomd. De onderwijzerswoning en de oudste klassen werden opgetrokken in rode baksteenbouw met natuurstenen accenten.

Bakstenen onderwijzerswoning van het dubbelhuistype op vierkante plattegrond, drie traveeën breed en twee bouwlagen hoog, onder een zwart pannen schilddak. De lijstgevel op een hardstenen, gebouchardeerde plint met betraliede keldervensters en fraai uitgewerkte kroonlijst, wordt geritmeerd door een centraal deurrisaliet geflankeerd door spaarvelden in de uiterste traveeën beëindigd met boogfriezen op pilasters. Segmentbogige muuropeningen met rollagen en hardstenen negblokken en lekdrempels. Centraal in de gevel een hardstenen plaat met het opschrift 'lagere school'.

De lange schoolvleugel is dwars op de straat ingeplant en bestaat uit drie achter elkaar aan gebouwde klassengebouwen.

De oudste vleugel van rond 1900 werd dwars op de straat ingeplant, tegen de onderwijzerswoning, en bestaat uit vier klassen. Het gebouw telt één bouwlaag onder een zadeldak (aandaken) en bestaat uit twee hoger opgetrokken hoekpaviljoenen van drie traveeën, verbonden door een lager volume van zes traveeën. De lijstgevels van de hoekpaviljoenen tellen drie segmentboogvormige vensters in getoogde spaarnissen. De consoles, dorpels en afdekplaten van de muren zijn uitgevoerd in blauwe hardsteen. De zijgevels zijn uitgewerkt als tuitgevels. De lijstgevel van het lagere verbindingsvleugel wordt horizontaal belijnd door de plint, muurband, een doorlopende metalen bovendorpel en de houten kroonlijst. De gevel wordt verticaal geritmeerd door twee met blauwe hardsteen omlijste toegangspartijen in de uiterste traveeën en vier hoge rechthoekige vensteropeningen met hardstenen onderdorpels ertussen. De deuren zijn rechthoekig, de bovenlichten getoogd. De achtergevel vormt de perceelsgrens en is gesloten.

De schoolvleugel uit 1930 sluit aan bij de oudste vleugel en telt drie traveeën, één bouwlaag en een zadeldak met dakkapel. Er zijn muuropeningen in zowel de achtergevel als koergevel. De vleugel is van het dubbelhuistype met een centrale gang en twee klaslokalen. De rechthoekige vensters aan de koerzijde zijn drieledig. De meest recente vleugel is een betonstructuur van twee bouwlagen op en L-vormige plattegrond. Deze sluit het perceel aan noordzijde af.

Het historische schrijnwerk werd overal vervangen door blauw aluminiumschrijnwerk.