Gemeentehuis van Huizingen, opgetrokken in 1910-11 in neotraditionele stijl naar ontwerp van architect P.J. Rampelbergh, een Schaarbeekse architect die ook de lokale lagere school ontwierp.

Historiek

Vergaderingen van de dorpsraad van Huizingen gingen tot in de 19de eeuw door in herberg 'De drye Roomers', die gelegen was nabij de kerk. In 1843 besliste de gemeenteraad tot de oprichting van een gemeentehuis. Volgens Brassine zou de gemeenteschool uit 1877, nu gemeentelijke academie, eveneens gebruikt zijn als gemeentehuis.

Als gevolg van de verplaatsing van de dorpskern naar de Henri Torleylaan op het einde van de 19de eeuw, besliste de gemeenteraad tot de oprichting van een gemeentehuis in de nabijheid van de nieuwe kerk. Het huidige gemeentehuis werd gebouwd in 1908-11. De werken werden geschat op 39.933 frank. De Koninklijke Commissie voor Monumenten gaf een gunstig advies op het ontwerp maar suggereerde, met het oog op de duurzaamheid van het pand, om betere en rijkere materialen te gebruiken dan diegene die voorzien waren: betere kwaliteit baksteen, eik en 'pich pine' in plaats van Noorse grenen en beuk, keramische tegels in plaats van cementtegels. Om dit mogelijk te maken, schonk de toenmalige kasteelheer, de heer Torley, 10.000 frank, de provincie Brabant gaf een toelage van 7.200 frank en de Belgische staat voorzag een toelage van 35.000 frank. De aannemer was Godeau uit La Louvière.

Het gemeentehuis werd ingehuldigd op 6 augustus 1911, in aanwezigheid van burgemeester J.B. Wynants en schepenen. Een gedenkplaat in de raadzaal op de bovenverdieping, ontworpen door architect P.J. Rampelbergh, herinnert aan deze gebeurtenis.

In 1963 werd het gemeentehuis heringericht naar ontwerp van K. Couwenbergh. Een nieuwe renovatie en uitbreiding volgde in 2011 naar ontwerp van architect Hendrickx uit Kortenberg.

Beschrijving

Het gemeentehuis werd ingeplant langs de H. Torleylaan, de centrale straat van het dorp waarlangs ook de parochiekerk gelegen is. Een klein voorplein met het herdenkingsteken voor de slachtoffers van de Eerste wereldoorlog, oorspronkelijk met een plantsoen en een metalen hek, scheidt de straat van het gemeentehuis.

Het gemeentehuis is een vrijstaand pand in rode baksteenbouw van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een leien zadeldak, nok parallel aan de straat. De lage benedenverdieping is uitgewerkt als sokkel van het gebouw en is horizontaal belijnd met speklagen in natuursteen, doorsneden met een segmentboogvormige deur en vensters. De voorgevel is symmetrisch opgebouwd rondom het opvallende, centrale deurrisaliet, uitlopend op een puntgevel met dakvenster. Het uitgebouwde inkomportaal is toegankelijk via een dubbele trappartij. Hoge rondbogige deuropening in hardstenen, geprofileerde omlijsting. Het portaal wordt bekroond door een balkon met natuurstenen balustrade, geflankeerd door spaarvelden met boogfriezen. In de geveltop een hardstenen cartouche met het opschrift 'GEMEENTEHUIS' en het wapenschild van de gemeente. Links en rechts, twee traveeën in verdiepte muurvelden met rondboogfries en pilasters. Lijstgevels met smalle houten kroonlijst, sierankers op de pilasters, een natuurstenen kordonlijst die de bouwlagen markeert. Grote rechthoekige kruisvensters op de eerste verdieping en drieledige vensterpartijen met natuurstenen kozijnen op de bovenverdiepingen ondersteunen het ritme van de gevel. In het dakvlak werden houten dakkapellen onder een half zadeldak verwerkt. De zijgevels zijn uitgewerkt als trapgevel.

Het gebouw was een typisch dubbelhuis met centrale gang geflankeerd door kamers en de raadzaal op de bovenverdieping. Na de laatste renovatie bleven slechts enkele elementen als binnenschrijnwerk, de trap en de inhuldigingsplaat in de raadzaal bewaard. Het gebouw werd aan de achterzijde uitgebreid met een grote nieuwbouw.