Oude vluchtschans, geëvolueerd in de 18de en 19de eeuw tot omgracht goed met huis en tuin.

Het Primitief kadaster van 1828 toont nog de Ancien Régime-toestand: op het einde van een dreef (perceel nr. 113) ligt een omgracht (perceel nr. 121) goed met drie vleugels in los verband rond een binnenkoer (perceel nr. 115), bereikbaar over een brug en met achteraan een omhaagde tuin (perceel nr. 118). Men woonde er 'entre cour et jardin', het woonideaal van de 18de eeuw. Eigenaar toen was de weduwe van baron Nicolas Joseph baron de Heusch (1794-1824), die schout van Wijer was geweest. Het goed was ooit een schans. De globale configuratie bleef tot vandaag bestaan, al werden de beide zijvleugels gesloopt. Van de oude omgrachting blijft slechts een langgerekte arm over, die sedert onoordeelkundig uitgevoerde baggerwerken na de uiterst droge zomer van 1976, grotendeels verland is. De toegang gebeurt via een inrijhek naast een recente kapel en langs een jonge dreef van Noorse esdoorn, aangeplant in 1978. Het witgekalkt woonhuis heeft als jaarankers 1782. Een bloementuin ligt ten zuidwesten en de moestuin ten noordoosten van het huis. Verder gewone plataan (Platanus x hispanica), witte paardekastanje (Aesculus hippocastanum) en treurwilg (Salix x sepulchralis cv. Tristis).