Burgerhuis in neoclassicistische stijl, waarvoor een vermoedelijke bouwaanvraag uit 1885 ingediend door de heer Verheyen. Hiervoor leverde Albert Arnou het ontwerp, dat slechts in de details afwijkt van het gebouw op dit perceel. Dit laatste behoort tot het vroege oeuvre van de architect, die actief was vanaf zowat 1880 tot kort vóór de Eerste Wereldoorlog. Hij bouwde vele tientallen rijwoningen in de 19de-eeuwse gordel van Antwerpen, waarvan een ruim aandeel in Zurenborg. Daarbij paste Arnou zowel een gereserveerde neoclassicistische, als een uitbundige neo-Vlaamserenaissance-stijl toe.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met bossage en schijnvoegen op de eerste twee bouwlagen, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst en axiaal van opzet, wordt de compositie bepaald door het middenrisaliet. Een balkon met gebuikt smeedijzeren hek en een entablement, beide op consoles, accentueren de eerste verdieping. Verder regelmatige ordonnantie van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de bovenverdiepingen in vlakke omlijsting met oren en onderdorpel voorzien van rozetten. Klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst, gekornist en op klossen in het middenrisaliet. Bewaarde houten inkomdeur.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.