Burgerhuis in eclectische stijl met neorenaissance-inslag, gebouwd in opdracht van de aannemer Petrus Joannes Rooses, naar een ontwerp door zijn zoon Guillaume Rooses uit 1903. Het gebouw behoort tot het rijpere werk van de architect, die actief was vanaf omstreeks 1890 tot zijn overlijden in 1922. In het overgrote deel van zijn productie bleef Rooses al die tijd trouw aan een veeleer conventioneel, klassiek geïnspireerd stijlidioom.

Guillaume Rooses ontwierp in opdracht van zijn vader aannemer meerdere panden bestemd voor verhuur of verkoop, maar voerde ook voor eigen rekening gelijkaardige vastgoedprojecten uit. Uit 1897 dateert een vrijwel identiek burgerhuis voor Petrus Joannes Rooses in de Verdussenstraat. Ook de gevelopstand van de woning Van Aalst uit 1900 in de Transvaalstraat beantwoordt aan een gelijkaardig schema. Gelijktijdig met het project voor zijn vader, realiseerde Rooses op de aanpalende percelen voor privé-opdrachtgevers de woningen Apers en Van Genechten. Aan de overzijde van de Anselmostraat had hij in 1896 al de verbouwde woning René Schoesetters (nummer 77) en de woning Van Keymeulen tot stand gebracht.

Met een gevelbreedte van twee tot drie traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een verzorgd parement uit gele baksteen in kruisverband, boven een geboste pui uit blauwe hardsteen. In het metselwerk is overvloedig gebruik gemaakt van witte natuursteen voor waterlijsten, lateien, balustrades, het balkon, fronton, kraagstenen, kapitelen en deelzuilen. De gevelcompositie beantwoordt aan een axiaal opzet, nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten, met registers van rechthoekige vensters, en een soort attiekloggia als bekroning. In de sokkelvormende pui is het rondboogportaal gevat in een omlijsting met diamantkoppilasters en –sluitsteen, waterlijst en palmetzwikken. Een drielicht legt de klemtoon op de tweede verdieping, met een balkon en driehoekig fronton in de middenas, en omlijste boogvelden met maskerkop en diamantkopsleutel boven de zijlichten. Gemarkeerd door pilasters met kraagsteen en leeuwenkopkapiteel, doorbreekt een drielicht met composiete deelzuiltjes de topgeleding. Het klassieke hoofdgestel met een houten kroonlijst en tandlijst op consoles, wordt geaccentueerd door een kleurrijke tegelfries met leeuwenkoppen en guirlandes. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals het smeedijzeren traliewerk van de pui en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die over de volledige breedte wordt opgedeeld door de centraal ingeplante traphal met bovenlicht. Daarbij is de lage begane grond gereserveerd voor dienstlokalen, de bel-etage voor ontvangstruimten en de hogere verdiepingen voor privévertrekken.

Nummers 72-78, 84. Burgerhuizen van circa 1900-1910 met lijstgevel van twee of drie traveeën, drie bouwlagen op hoog souterrain en zadeldak. Nummer 72: bakstenen bovengevel met neorenaissance-inslag zie fronton en boogvelden van de derde bouwlaag, gekoppelde vensters met Ionische zuiltjes van de vierde; klassieke bekroning met tegelfries. Bewaarde neorenaissance-eetplaats. De nummers 74, 76, 78, 84, bepleisterd en beschilderd met neoclassicistische stijlkenmerken onder meer geblokte penanten, pilasters, balustrades, lijst- en paneelwerk en afsluitend hoofdgestel. Nummer 78 met driezijdige klassieke erker en neo-Lodewijk XVI-geïnspireerd stucwerk. Begane grond verbouwd tot garage.