Burgerhuis in neoclassicistische stijl, voor eigen rekening gebouwd door de aannemer Jacques Snepvangers, naar een ontwerp uit 1902. Snepvangers lijkt in Antwerpen als aannemer actief te zijn geweest van begin jaren 1890 tot omstreeks 1910, waarna zoon Charles het bouwbedrijf vanuit dit pand voortzette.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met bossage op de begane grond en schijnvoegen op de bovenverdiepingen, rust op een bewerkte plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk geleed door de zware puilijst met stucwerkfries, en geritmeerd door het twee traveeën brede zijrisaliet, beantwoordt de opstand aan een regelmatige ordonnantie. Registers van rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met oren en sluitsteen, balustrades op de eerste, en bewerkte onderdorpels op de tweede verdieping. De inrijpoort in de linker travee ontsluit het achterliggende atelier. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen, tandlijst en consoles, vormt de gevelbeëindiging. Vernieuwd schrijnwerk naar bestaand model; behouden smeedijzeren keldertralies.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.