Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, volgens de bouwaanvraag uit 1888 opgetrokken in opdracht van de heer Bequart, door Julianus Mortier. Van deze aannemer zijn in Antwerpen bouwactiviteiten aanwijsbaar in de periode 1885-1897. De panden maken deel uit van een homogene, nagenoeg intact bewaarde huizenrij (nummers 13 tot 37), die grotendeels uit de jaren 1880 en 1890 dateert, met een neoclassicistische architectuur representatief voor het karakter van deze wijk.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten beide rijwoningen drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels, met schijnvoegen op de begane grond, rusten op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, beantwoorden de opstanden aan een regelmatig compositieschema. Opgebouwd uit registers van deels omlijste, rechthoekige muuropeningen, vormt een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen de gevelbeëindiging. Het linker pand (nummer 35) onderscheidde zich oorspronkelijk door een rondboogpoort in de twee linker traveeën, die het achterliggende perceel ontsloot en later tot de volledige pui werd verbreed. De compositie van rechter pand (nummer 37) legt de klemtoon op het middenrisaliet, dat wordt gemarkeerd door een balkon met balustrade. Hier werd de inkomdeur licht verbreed.