Burgerhuis in neoclassicistische stijl voor eigen rekening opgetrokken door Julien Bracke, naar een ontwerp uit 1893. Van deze aannemer zijn uit de periode 1885-1900 bouwdossiers teruggevonden voor een achttal woningen in Antwerpen, waaronder twee gekoppelde burgerhuizen (deels gesloopt) hogerop in de Ballaarstraat uit 1885. Het pand is een representatief voorbeeld van de oorspronkelijke neoclassicistische bebouwing in deze wijk, die grotendeels uit de jaren 1880 en 1890 dateert.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met registers van rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met onderdorpel, een entablement en diamantkopsleutel in het risaliet. Een klassiek hoofdgestel met een gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies en gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.