Twee aanpalende burgerhuizen in neoclassicistische stijl, voor eigen rekening opgetrokken door de architect Louis Hamaide, naar een ontwerp uit 1891. Op het perceel links van beide panden (nummer 10) bouwde Hamaide later in 1891 nog een derde burgerhuis identiek aan nummer 6, waardoor een symmetrisch geheel van drie huizen tot stand kwam, met een licht geaccentueerd middenpand. Opdrachtgever van het nummer 10 was de kunstschilder Charles Boom (Hoogstraten, 1858-Antwerpen, 1939). Deze werd opgeleid als leerling van Hendrik Schaefels en Charles Verlat aan de Antwerpse Academie, waar hij later zelf zou doceren. Boom staat bekend voor portretten, genrestukken en historieschilderingen in romantische en realistische stijl, als decorateur en maker van muurschilderingen. In zijn jonge jaren assisteerde hij Verlat bij diens panoramaschilderingen. Volgens het bouwdossier van de woning Boom, behoorde tot het project ook een schildersatelier achteraan in de tuin. Een latere eigenaar van nummer 8, A. De Tremmery, liet in 1913 de bow-window toevoegen naar ontwerp van de architect Joseph Hertogs. Het nummer 10 werd in de naoorlogse periode ingrijpend verbouwd, met een volledig nieuw gevelfront.

De woningen zijn representatief voor het vroege oeuvre van Louis Hamaide, die omstreeks 1880 debuteerde met neoclassicistische ontwerpen. In 1893 realiseerde hij verderop in de Bolwerkstraat de woning Van Nuland. Omstreeks de eeuwwisseling zou de succesvolle architect naast het eclecticisme de art-nouveaustijl gaan toepassen, om zijn loopbaan in 1925 stijlvol af te sluiten met de Herbosch Building, een vroeg voorbeeld van art deco.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met bossage op de begane grond, rust op een hoge, bewerkte plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk geleed in horizontale registers, worden de verschillende bouwlagen gemarkeerd door pilasters en breed geprofileerde waterlijsten. Een balkon met balustrade, in nummer 8 vervangen door een houten bow-window, legt telkens de klemtoon op de middenas van de eerste verdieping. Verder beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, met rechthoekige deur- en vensteropeningen, de borstwering bewerkt of geajoureerd met smeedijzeren vulling. Een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst op klossen of modillons vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeuren en vensters is bewaard, evenals het smeedijzeren traliewerk van het souterrain, de gietijzeren voetschraper van nummer 6 en de smeedijzeren waaier met 'fleur de lys' van nummer 8.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.