Geheel van vier gekoppelde, neoclassicistische burgerhuizen, voor eigen rekening gebouwd door de architect Louis Durieux, naar een ontwerp uit 1872. De woningen zijn representatief voor het oeuvre van Durieux, van wie in Antwerpen bouwprojecten gekend zijn uit begin jaren 1860 tot midden jaren 1880.

Met een gevelbreedte van elk drie traveeën, omvatten de rijwoningen drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met schijnvoegen op de begane grond, rusten op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Gekoppeld volgens spiegelbeeldschema, beantwoordt de compositie aan een regelmatig opzet geleed door de puilijst. In het gevelontwerp leggen balkons de klemtoon op de middenas van de eerste verdieping, maar die werden niet uitgevoerd. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de begane in vlakke, op de bovenverdiepingen in geriemde omlijsting met onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van inkomdeur en vensters is op nummer 30 integraal bewaard, nummer 24 behield enkel de inkomdeur, van nummers 26 en 28 werd het schrijnwerk tijdens het interbellum vernieuwd; gietijzeren voetschrapers en smeedijzeren keldertralies.

De plattegronden beantwoorden aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.