Ommuurde en deels omhaagde begraafplaats op een rechthoekige plattegrond, in gebruik genomen omstreeks 1905. De gemeente richtte de begraafplaats in na een beslissing van de gemeenteraad op 17 maart 1903. De gronden werden door de gemeente aangekocht van Louis Sergoynne en graaf August de Béthune d’Overschie. Voorzien op het zogenaamde 'kalkhof' aan de steenweg richting Brussel, kwam ze tegemoet aan de bevolkingsstijging binnen de gemeente waardoor het kerkhof rond de parochiekerk niet langer volstond.

Kenmerkende plattegrond gestructureerd door een padenkruis, waarbij waardevolle hardstenen praalgraven zijn opgesteld aan de hoofdassen, hoofdzakelijk te dateren in de eerste helft van de 20ste eeuw. In sommige gevallen wordt blauwe hardsteen gecombineerd met marmeren elementen. De meeste graven vormen een compilatie van klassieke elementen, zoals graftombes, obelisken, stèles en zuilen die een hoofdgestel dragen, vaak in combinatie met een hardstenen kruis als bekroning. Sommige hardstenen graven hebben het uitzicht van imitatierotsen en ook kruisen van imitatieboomstammen sieren de graven. In het hart van het padenkruis staat een imitatierots met betonnen kruis, ter vervanging van een gietijzeren Christusmonogram. Achterin de begraafplaats, in de as van het middenpad, bevindt zich de relatief eenvoudige grafzerk van componist August De Boeck (1865-1937), ingehuldigd op 11 juni 1939 en naar verluidt ontworpen door de Merchtemse architect Jean De Roy.

Aan de straatzijde en een deel van de zijkant wordt de begraafplaats afgesloten door een bakstenen muur, geritmeerd door pijlers. De toegangspoort werd vernieuwd. Modern dodenhuisje aan de rechterzijde.

Vooraan op de begraafplaats staan twee oorlogsmonumenten ter ere van de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Architect De Roy werd op de gemeenteraadszitting van 26 april 1946 aangesteld voor de opmaak van de ontwerpplannen voor een monument ter ere van de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog voor de kerkhoven van Peizegem en Merchtem. De plannen werden goedgekeurd door de gemeenteraad op 13 juni 1947. De oprichting en aanleg van het ereparkje werd in 1949 toegewezen aan Petrus Albert De Smedt. Het gedenkteken werd ingehuldigd op 11 november 1949. De hardstenen monumenten zijn geplaatst in keienperken, afgelijnd met lage bak- en breukstenen muurtjes onder hardstenen dekstenen.