Twee burgerhuizen in neoclassicistische stijl, voor eigen rekening opgetrokken door de aannemer Jan Van Averbeke, naar een ontwerp uit 1883. Beide maken deel uit van een ruimer vastgoedproject, dat ook de vijf tussenliggende panden Lange Lozanastraat 40-42 en Stefaniestraat 2-6 omvatte. Het geheel omvatte het afgeschuinde hoekhuis van Lange Lozanastraat en Stefaniestraat, aan beide zijden geflankeerd door twee volgens spiegelbeeldschema gekoppelde, bescheiden burgerhuizen, en een voornamer burgerhuis. Enkel deze uiterste panden zijn intact bewaard, het hoekhuis en de twee flankerende rijhuizen zijde Lange Lozanastraat zijn gesloopt voor een nieuwbouwflats, de twee flankerende rijhuizen zijde Stefaniestraat zijn gebanaliseerd. Het vastgoedproject behoort tot de vroege realisaties van Van Averbeke, vader van stadsbouwmeester Emiel Van Averbeke, waarvan in Antwerpen bouwprojecten zijn teruggevonden uit de jaren 1880 tot 1906.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten beide rijwoningen drie bouwlagen onder een zadeldak; het voornamere Lange Lozanastraat 38 beschikt over een volwaardig souterrain. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met schijnvoegen op de begane grond, rusten op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, legt de compositie telkens de klemtoon op de middenas. Deze laatste is in Lange Lozanastraat 38 als geblokt risaliet uitgewerkt, op de eerste verdieping geaccentueerd door een entablement en een balkon met ijzeren borstwering, beide op consoles, en heeft een gekorniste kroonlijst op consoles. In Stefaniestraat 8 beperkt het accent zich tot eenzelfde balkon. Verder beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met onderdorpel, op de eerst verdieping versierd met een tegelfries. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging, waarbij Lange Lozanastraat 38 zich onderscheidt door tegelfriezen. Het houten schrijnwerk van de inkomdeuren en vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies en parapetten in Lange Lozanastraat 38.

De plattegrond van beide panden beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom en traphal.

Nummers 8, 10, 12, 20, 22, 34, 36, 38, 56, 78, 82, 84, 98, 134 en 136. Hoek- en rijhuizen met enkelhuisopstand van drie bouwlagen in neoclassicistische stijl, uit laatste kwart 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels verrijkt met imitatievoegen, panelen, kordons en doorlopende lekdrempels. Centrale balkons met balustrade of smeedijzeren leuning. Rechthoekige vensters, soms in geriemde omlijsting. Nummer 22 met dubbelhuisopstand en segmentboogvormige muuropeningen. Nummer 84: heden ontpleisterd.