Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in beaux-artsstijl, gebouwd in opdracht van de heer Ad. Grisar, naar een ontwerp door Michel De Braey uit 1906. Het vastgoedproject dat tot stand kwam kort na de bouw van de eerste eigen woning van de architect aan de Van Putlei, is representatief voor diens residentiële neorégence-architectuur uit het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog. Actief vanaf eind jaren 1880, maakte de architect omstreeks de eeuwwisseling naam met prestigieuze hotels in diverse neostijlen of landhuizen in cottagestijl. Tot de belangrijkste werken uit de rijpe fase van zijn loopbaan behoren de neogotische Anglicaanse kerk Sint-Bonifacius in de Grétrystraat en het in neorenaissancestijl ontworpen Gemeentehuis van Wijnegem. Na de Eerste Wereldoorlog was De Braey nog een vijftal jaar geassocieerd met zijn zoon Jan, alvorens omstreeks 1925 een punt achter zijn carrière te zetten.

Met een gevelbreedte van elk twee traveeën, omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De volgens spiegelbeeldschema gekoppelde lijstgevels, onderscheidden zich oorspronkelijk door een parement uit witte natuursteen (wellicht deels simili), met een ruw gebost pui en een plint uit blauwe hardsteen. Vandaag is de bovenbouw vlak bepleisterd, waardoor het voegverband verdween. Geleed door de puilijst en symmetrisch van opzet, legt de compositie telkens de klemtoon op het brede zijrisaliet met brede raampartijen of tweelichten. Dit laatste wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een Frans balkon met smeedijzeren neorégence-borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van getoogde vensteropeningen in vlakke omlijsting met gebogen of gestrekte waterlijst, en cartouchesleutels in het risaliet; gekoppelde inkomdeuren onder een entablement op consoles. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Bewaard schrijnwerk van de inkomdeur en vensters met kleine roeden in het bovenlicht op nummer 39, vernieuwd schrijnwerk op nummer 41; smeedijzeren souterraintralies en gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.