Eclectisch burgerhuis, in 1912-1913 gebouwd in opdracht van diamantbewerker Marcel Boonkens en echtgenote Maria Vekemans. Bouwdossiers bleven in het district Deurne pas vanaf 1920 bewaard, waardoor de identiteit van de architect zich vooralsnog niet laat achterhalen. In 1936 liet Boonkens een tuinberging afbreken en de tuinmuur verhogen.

De burgerwoning kwam tot stand tijdens de eerste grote bouwcampagne in de Leeuwlantstraat. Deze ving aan met de opening van de straat omstreeks 1905 en eindigde na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. De woning sluit qua opzet en schaal aan bij de andere rijwoningen in de gevelwand, maar onderscheidt zich in het straatbeeld door haar verzorgde stijl en ornamentiek.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een leien mansardedak met houten daklijst. De rijzige lijstgevel, vanaf de bovenbouw afgelijnd door vlakke hoeklisenen op een neutenpaneel met guttae, kreeg een verzorgd geel baksteenparement in kruisverband met platvolle voeg, rustend op een hoge hardstenen plint met geprononceerde vensterborstweringen waarin kelderopeningen. Ter verrijking van de gevel is het parement doorspekt met onder meer banden en sluitstenen van groen geglazuurde baksteen. Verder is blauwe hardsteen aangewend voor de vensterdorpels met gehouwen spuwers en de bolbekroningen van de geveltop, en witte natuursteen voor de erkerconsoles, erkerbasis, puilijst, architraaf, en een enkele geprofileerde vensterlatei.

Symmetrisch van compositie en geleed door de puilijst en het klassieke hoofdgestel met convexe kroonlijst, leggen een rechthoekige erker en een standvenster tussen postamenten met bolbekroning de klemtoon op de middenas. Van de houten erker, dragend op twee uitgelengde trigliefconsoles, werd de bekronende giet- of smeedijzeren balustrade verwijderd, waar van het dakvenster het Frans balkon intact bleef. De muuropeningen, hoog en smal uitgevoerd, zijn getoogd van vorm, de recht overspannen balkondeur uitgezonderd. Een discrete neorenaissance-invloed blijkt uit de erkerstijlen met wortelmotief.

De dubbel beglaasde ramen van de bovenbouw, waarin bovenlichten met getoogde roeden, zijn kopieën van het originele schrijnwerk. Ook de erkerkast is naar oorspronkelijk model grotendeels vernieuwd. Van de guillotineramen op de begane grond lijken de kozijnen en de vaste bovenlichten met figuurglas origineel te zijn. Eveneens bewaard zijn de houten rolluiken; de sierlijk gesmede diefijzers voor de kelderopeningen; en de rijk uitgewerkte dubbele voordeur met paneelwerk, tandlijsten, entablementen, gesmede deurroosters, ruitjes in geel en groen gekleurd reliëfglas, en koperen beslag.

De oorspronkelijke plattegrond laat zich niet op basis van bouwplannen reconstrueren. Omdat de voordeur twee originele brievengleuven telt, is het aannemelijk dat het burgerhuis in oorsprong minstens evenveel woongelegenheden omvatte.