Bescheiden burgerwoning in neoclassicistische stijl, in 1907 gebouwd als opbrengsteigendom in opdracht van graaf René-Philippe Van de Werve de Vorsselaer en diens echtgenote Louise Anne Bosschaert. De woning werd opgetrokken als sluitstuk van een hoekensemble met het winkelhoekhuis Lundenstraat 44 en de heden sterk verbouwde woning Lundenstraat 42. Lundenstraat 42 en 44 waren reeds in 1906 gebouwd als opbrengsthuizen voor weduwe Eulalie Bosschaert-Du Bois, Van de Werves schoonmoeder die in 1907 overleed.

Deze groepsbebouwing is één van vier hoekensembles van telkens een winkelhuis en twee flankerende burgerhuizen die door de families Van de Werve-Bosschaert en Bosschaert-Du Bois aan de Plankenbergstraat werden opgetrokken. Het geheel Plankenbergstraat 80-82 en Leeuwlantstraat 39, met burgerhuizen identiek aan Plankenbergstraat 28, kwam in 1906 nog tot stand in opdracht van de hoogbejaarde weduwe Eulalie Du Bois. De sterk gelijkende hoekbebouwing Plankenbergstraat 27 en Lundenstraat 46-48 liet René-Philippe Van de Werve in 1908 bouwen, en het ensemble Plankenbergstraat 73-75 en Leeuwlantstraat 41, met het monumentale hoekhuis 'Hier is't in Plankenberg', liet hij in 1911 optrekken.

Het huis Van de Werve is een van de voornaamste en oudste nog bestaande Antwerpse adellijke families. Graaf René-Philippe Van de Werve maakte deel uit van de oudste familietak, de Van de Werve de Vorselaer, en bezat onder meer het kasteel van Vorselaar. Van de Werves echtgenote Louise Anne Bosschaert erfde in 1907 als enige dochter van grootgrondbezitters en renteniers Théodore Bosschaert en Eulalie Du Bois onder meer tientallen bouwgronden en opbrengstwoningen in Deurne Noord. Het echtpaar, en na Van de Werves dood in 1911 de weduwe Bosschaert alleen, zou de eigendommen verder valoriseren. Heel wat van de opgerichte huizen bleven als huurwoningen in bezit van Louise Anne Bosschaert tot aan haar overlijden in 1956.

Met een gevelbreedte van drie ongelijke traveeën, omvat de rijwoning twee bouwlagen onder een pannen zadeldak met grote dakkapel boven de zijrisaliet. De bepleisterde en geschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, schijnvoegen op de verdieping, en gestucte paneeldecoraties op borstweringen en muurdammen, rust op een hoge plint uit blauwe hardsteen.

Nadrukkelijk horizontaal geleed door een puilijst en klassiek hoofdgestel, en asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op de twee traveeën brede zijrisaliet. Hoger uitgewerkt en op de verdiepingen afgelijnd door deels gecanneleerde pilasters, wordt deze risalietvormende venstertravee bekroond met een monumentaal driehoekig houten fronton met modillons en reliëftimpaan. Van het timpaan is de decoratie of voorstelling niet vanop de straat waarneembaar. Verder beantwoordt de opstand aan een onregelmatig schema van eenvoudige rechthoekige muuropeningen, waarbij de kleine dakvensters onder het fronton tot drielicht werden gekoppeld. Een klassiek hoofdgestel met architraaf, paneelfries en (gekorniste) houten kroonlijst beëindigt zowel de zijrisaliet als de smalle toegangstravee.

Het originele houten deur- en vensterschrijnwerk met fijn verdeelde bovenlichten in reliëfglas, nog aanwezig bij de identieke woning Leeuwlantstraat 39, werd vervangen. De gietijzeren voetschraper naast de voordeur bleef bewaard.

De oorspronkelijke plattegrond laat zich niet op basis van bouwplannen reconstrueren.