Burgerhuis in eclectische stijl gebouwd in opdracht van Jules de l’Escaille, naar een ontwerp door Charles De Roeck uit 1912. Het gebouw is representatief voor het oeuvre van de architect uit het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog, gekenmerkt door een veeleer conventioneel karakter. Hij was actief vanaf omstreeks 1880 tot midden jaren 1920, met name in zijn woonplaats Berchem.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak met dakkapellen. De lijstgevel heeft een parement uit witte Silezische brikken in kruisverband, de ontlastingsbogen geaccentueerd door blauw geglazuurde baksteen, met gebruik van witte natuursteen voor waterlijsten, speklagen, hoekblokken, sluitstenen en consoles, en blauwe hardsteen voor de plint en lekdrempels. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op het brede zijrisaliet. Deze wordt op begane grond en tweede verdieping gemarkeerd door drielichten met diamantkopsleutel, en op de bel-etage door een driezijdige houten erker met consoles en smeedijzeren balkon als bekroning. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van korfbogige en getoogde deur- en vensteropeningen. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen biedt de lage begane grond ruimte aan een enfilade van eetkamer, speelkamer en keuken, met de wc in de ondiepe achterbouw. Het salon neemt aan straatzijde de bel-etage in, de slaapkamer met badkamer in de achterbouw de tuinzijde. Op de tweede verdieping bevinden zich twee slaapkamers en een ‘cabinet de toilette’, onder het dak twee mansardes en een zolder.

Nummers 138 tot 142 en 160 tot 166. Enkelhuizen van twee tot drie traveeën en drie bouwlagen onder pseudo-mansarde- en platte daken; eclectische stijl met art-nouveau-inslag, te dateren circa 1910; nummer 166 naar ontwerp van Jaak Coene volgens inscriptie.

Gekleurde bakstenen lijstgevels op sokkel van arduin; gebruik van natuursteen voor lijsten, balustrades, hoekstenen en dorpels. Markerende banden van afstekende gekleurde baksteen. Balkons met art-nouveau-getinte ijzeren leuningen of neoclassicistisch geïnspireerde balustrades.

Nummer 138 met driezijdige houten erker. Nummer 142 met neo-Lodewijk XVI-stucwerk. Nummers 164 en 166 met art-nouveau-getinte mozaïekpanelen met gestileerd floraal motief; muuropeningen met diverse boogvormen en origineel schrijnwerk, nummer 162 met typische roedeverdeling in de bovenvensters, nummer 166 met ijzeren I-balk boven de gekoppelde benedenvensters.