Meergezinswoning in art-nouveaustijl, gebouwd in opdracht van Alfred Patrie, naar een ontwerp door de architect Frits de Mont uit 1912. Net als de later dat jaar gerealiseerde woning Dursin verderop aan de Haantjeslei, behoort de woning Patrie tot het vroege oeuvre van de architect, zoon van de letterkundige Pol de Mont, die actief was tot omstreeks 1950. Naast zijn praktijk als architect was Frits de Mont redactielid en productief auteur voor het Antwerpse architectuurtijdschrift De Bouwgids, de spreekbuis van de Kring voor Bouwkunde. De art-nouveauwoning die hij in 1910 voor zijn vader ontwierp op de hoek van de Jan Van Rijswijcklaan en de Markgravelei, behoort tot zijn allereerste realisaties. Vóór de Eerste Wereldoorlog liet hij zich eveneens opmerken met landhuisjes in cottagestijl.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde met dakkapellen. De lijstgevel heeft een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, geaccentueerd door grijze baksteen voor borstweringen, speklagen en ontlastingsbogen. Witte natuursteen is gebruikt voor de puilijst, het balkon, hoekblokken, een sluitsteen en vensterposten, blauwe hardsteen voor de plint. Geleed door de puilijst en axiaal van opzet, is de bovenbouw gevat in een omgekeerde korfbooglisene. Een breed korfboogvenster voorzien van een ingesnoerd balkon met consoles en ijzeren borstwering, markeert de eerste verdieping. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rondboogopeningen, in de topgeleding gegroepeerd tot een drielicht. Een opvallend accent zijn de panelen met cementtegels in een repetitief patroon, ingelegd in de borstwering en boogzwikken, en de fries. Een houten kroonlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen beslaat de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda met de bovenlicht de begane grond, geflankeerd door de keuken annex pomphuis en wc in de achterbouw. De eerste en tweede verdieping zijn als huurkwartier ingericht, met twee of drie kamers, een keuken en wc. Onder het dak bevinden zich twee mansardes en een zolder.

Nummers 138 tot 142 en 160 tot 166. Enkelhuizen van twee tot drie traveeën en drie bouwlagen onder pseudo-mansarde- en platte daken; eclectische stijl met art-nouveau-inslag, te dateren circa 1910; nummer 166 naar ontwerp van Jaak Coene volgens inscriptie.

Gekleurde bakstenen lijstgevels op sokkel van arduin; gebruik van natuursteen voor lijsten, balustrades, hoekstenen en dorpels. Markerende banden van afstekende gekleurde baksteen. Balkons met art-nouveau-getinte ijzeren leuningen of neoclassicistisch geïnspireerde balustrades.

Nummer 138 met driezijdige houten erker. Nummer 142 met neo-Lodewijk XVI-stucwerk. Nummers 164 en 166 met art-nouveau-getinte mozaïekpanelen met gestileerd floraal motief; muuropeningen met diverse boogvormen en origineel schrijnwerk, nummer 162 met typische roedeverdeling in de bovenvensters, nummer 166 met ijzeren I-balk boven de gekoppelde benedenvensters.