Appartementsgebouw in art-decostijl op de hoek van de Harmoniestraat en de Lange Lozanastraat, naar een ontwerp door de architecten Edouard Bilmeyer en Henry Claes uit december 1931, opgetrokken in 1932 (gevelinscriptie). Opdrachtgever was de Naamlooze Maatschappij "Mansio", een vastgoedmaatschappij opgericht voor de bouw en het beheer van de flat, vertegenwoordigd door afgevaardigd beheerder de heer Simons. Tijdens de bouw, in april 1932, werden de bouwplannen nog gewijzigd voor wat de gevelbekroning betrof. Het programma van het gebouw omvatte twaalf appartementen van twee verschillende types die in de kelder over een bergruimte beschikken, een winkel met woonst, een conciërgewoning en drie garages.

Edouard Bilmeyer en Henry Claes gingen vroeg in hun loopbaan een associatie aan, die stand hield van begin 1922 tot eind 1939. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren beide nog kortstondig actief op zelfstandige basis, Bilmeyer overleed kort daarna. Hun oeuvre evolueert van een ingehouden art-decostijl waarvan het appartementsgebouw "Mansio" een representatief voorbeeld is, midden jaren 1930 naar een strak baksteenmodernisme.

Het imposante hoekgebouw met een gevelbreedte van zeven traveeën, omvat zeven bouwlagen onder een plat dak. Met een structuur uit gewapend beton, heeft het gevelfront een parement uit witte natuursteen, in combinatie met rood baksteenmetselwerk voor de penanten, en blauwe hardsteen voor de plint. De opstand is opgebouwd uit een vlak behandelde pui, en een rijzige bovenbouw die zijn dynamisch karakter ontleend aan het alternerende, verticale ritme van sterk geprononceerde en hoger opgetrokken risalieten, tussenliggende venstertraveeën en blinde penanten. Het oorspronkelijke ontwerp plande een doorlopende daklijst, slechts onderbroken door de polygonale, piramidale bekroning van de hoekpartij en de driehoekige bekroning van de traphal, maar van dit schema werd in de aangepaste uitvoeringsplannen afgeweken. De afgeschuinde hoektravee en beide uiterste traveeën, worden krachtig geaccentueerd door oplopende, driezijdige erkerpartijen, met een getrapte bekroning boven de daklijst. De traphal die aansluit bij het hoofdportaal in de middenas van het gevelfront zijde Harmoniestraat, is uitgewerkt als een geleed risaliet met driehoekige bekroning, verticaal gemarkeerd door het oplopende traplicht. De tussenliggende venstertraveeën zijn eveneens gevat in oplopende omlijstingen. Horizontaal beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van brede, liggende vensterpartijen en drielichten, belijnd door de puilijst, de fries en de daklijst. Het winkelportaal in de afgeschuinde hoekpartij, wordt geflankeerd door zijlichten in de vorm van een uitgelengde, afgetopte ruit. Het schrijnwerk is volledig vernieuwd, waarbij de smeedijzeren art-deco-vleugeldeuren van winkel- en hoofdportaal verdwenen, evenals de rastervormige roedeverdeling van het traplicht.

De plattegrond is opgebouwd rond de centraal ingeplante inkom- en traphal met lift, conciërgeloge en dienstingang. De begane grond biedt verder ruimte aan de winkel met annex kantoor en tweekamerwoning met keuken, een conciërgewoning van hetzelfde type en drie garages. De bovenverdiepingen worden telkens ingenomen door twee appartementen van gelijkwaardige oppervlakte en standing maar verschillende indeling. Beide types bestaan uit een suite van salon en eetkamer, twee slaapkamers, een badkamer, en een cluster van meidenkamer, wc, en keuken met terras, ontsloten door een L-vormige hal met vestiairekast. In de appartementen zijde Lange Lozanastraat grenzen alle woon- en slaapvertrekken aan de straat, in de appartementen zijde Harmoniestraat grenzen de slaapkamers aan een lichtschacht.